Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Jakuba 1:19 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

19 Wiedzcie, moi kochani bracia, że każdy człowiek powinien być skory do słuchania, nieskory do mówienia i nieskory do gniewu.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

Biblia Gdańska

19 A tak, bracia moi mili! niech będzie każdy człowiek prędki ku słuchaniu, ale nierychły ku mówieniu i nierychły ku gniewowi.

Gade chapit la Kopi

Słowo Życia

19 Kochani przyjaciele, bądźcie bardziej skłonni do słuchania, niż do mówienia lub wybuchania gniewem.

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

19 Tak więc, moi umiłowani bracia, niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia i nieskory do gniewu.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

19 Wobec tego, moi umiłowani bracia, niech każdy człowiek będzie skory do usłuchania, powolny do powiedzenia, leniwy do zapalczywości.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

19 Wiedzcie to, umiłowani bracia moi. A niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu.

Gade chapit la Kopi




Jakuba 1:19
54 Referans Kwoze  

Kto oszczędza swych słów, wie, czym jest poznanie, a kto zachowuje zimną krew, jest człowiekiem rozumnym.


Kto strzeże swoich ust i języka, strzeże własnej duszy od udręk.


Cierpliwy jest bardzo roztropny, porywczy — promuje głupotę.


Gdzie wiele słów, tam nie ustaje nieprawość, lecz kto powściąga swe wargi, jest rozumny.


Kto odpowiada, zanim wysłucha, zdradza swoją bezmyślność i ściąga na siebie hańbę.


Kto strzeże swoich ust, chroni swoje życie, kto jest gadatliwy, temu biada!


Lepszy jest cierpliwy niż bohater, a ten, kto panuje nad sobą, znaczy więcej niż zdobywca miasta.


Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie. Niech słońce nie zachodzi nad waszym gniewem


Człowiek porywczy wywołuje kłótnie, ale cierpliwy wycisza spory.


Teraz jednak odrzućcie to wszystko: gniew, porywczość, złość, oszczerstwo, obraźliwe wypowiedzi.


Usuńcie spośród siebie wszelką gorycz i gwałt, gniew, krzyk i oszczerstwo. Nie tolerujcie po swej stronie najmniejszej niegodziwości.


Śmierć i życie są w mocy języka, kto umie się nim posługiwać, korzysta z jego owocu.


Ponadto w waszych sercach niech panuje pokój Chrystusowy. Jako ludzie tworzący jedno Ciało zostaliście przecież do życia w nim powołani. Nie zapominajcie też o wdzięczności!


W cierpliwości zaznacza się roztropność człowieka, a jego ozdobą jest niepamięć o krzywdach.


Język mędrców daje wyraz wiedzy, usta głupców ociekają głupotą.


Człowiek, który nie potrafi zapanować nad sobą, jest jak zdobyte miasto zostawione bez murów.


Człowiek porywczy popełnia głupstwa, a podstępny jest nienawidzony.


Ja wam natomiast mówię: Każdy, kto żywi gniew względem swojego brata, będzie podlegał karze. Kto podepcze jego godność, stanie przed Radą Najwyższą, a kto go nazwie głupcem, skończy w ogniu miejsca wiecznej kary.


Początek kłótni jest jak przerwanie tamy — zaniechaj tego, zanim wybuchnie spór.


Jeśli ktoś sądzi, że jest bogobojny, lecz nie powściąga swego języka, to oszukuje swoje serce i jego bogobojność pozbawiona jest treści.


Dlatego i my dziękujemy Bogu nieustannie za to, że przyjęliście od nas Słowo poselstwa Bożego nie jako słowo ludzkie, ale — zgodnie z tym, jak jest naprawdę — jako Słowo Boga, które też w was, wierzących, skutecznie działa.


Byli nieposłuszni, nie pamiętali o cudach, których dokonywałeś z nimi. Przeciwnie, byli uparci, wybrali sobie przywódcę, by wrócić z nim do niewoli — do Egiptu! Lecz Ty okazałeś się Bogiem wielkiego przebaczenia, miłosiernym i litościwym, cierpliwym i wielce łaskawym — i ich nie porzuciłeś.


którzy się tam gromadzili, byli szlachetniejsi od tych w Tesalonikach. Przyjęli oni Słowo z całą otwartością i codziennie badali Pisma, sprawdzając, czy rzeczywiście tak się rzeczy mają.


Nie potrafili jednak wymyślić nic, co mogliby uczynić, gdyż cały lud wręcz zastygał, słuchając Jego nauk.


Wtedy zeszło się tyle ludzi, że nawet przed drzwiami brakowało miejsca. On natomiast głosił im Słowo.


Wybuch gniewu zasługuje na karę, jeśli jej zaniechasz, potem ją powiększysz.


Dlatego natychmiast posłałem po ciebie, a ty wspaniale postąpiłeś, że przyszedłeś. Teraz my wszyscy zebraliśmy się przed Bogiem, aby wysłuchać wszystkiego, co zostało ci zlecone przez Pana.


Trwali oni w nauce apostołów, we wspólnocie, razem łamali chleb i nie ustawali w modlitwie.


Garnęli się do Niego wszyscy celnicy i inni grzesznicy, aby Go słuchać.


Stojąc na swoich miejscach, przez czwartą część dnia czytali zwój z Prawem PANA, swojego Boga, a przez kolejną czwartą część dnia wyznawali grzechy i składali pokłony PANU, swojemu Bogu.


Nie napisałem do was dlatego, że nie znacie prawdy, ale dlatego, że ją znacie i wiecie, że prawda nie ma nic wspólnego z kłamstwem.


Słysząc to, poganie cieszyli się i wyrażali z uznaniem o Słowie Pana, a ci wszyscy, którzy byli przygotowani na przyjęcie życia wiecznego, uwierzyli.


Sam Dawid nazywa Go Panem, jak więc może On być jego synem? A wielki tłum chętnie Go słuchał.


Prawo Boże czytano codziennie, od pierwszego do ostatniego dnia. Święta obchodzono przez siedem dni. Ósmego dnia natomiast — zgodnie z przepisem — odbyła się nakazana w nim uroczystość.


Dlatego, gdy oślica zobaczyła Anioła PANA, położyła się pod Bileamem. Bileam wpadł w gniew i zaczął okładać ją kijem!


Czy widziałeś człowieka pochopnego w słowach? Więcej jest nadziei dla głupca niż dla niego.


W tych dniach Piotr wystąpił wśród braci — a było tam zgromadzonych około stu dwudziestu osób — i powiedział:


Drodzy bracia, za najwyższą radość uważajcie te chwile, gdy jesteście poddawani przeróżnym próbom.


Nie dajcie się zwieść, moi kochani bracia.


Drodzy bracia, jako ludzie ufający naszemu Panu Jezusowi, Chrystusowi otoczonemu chwałą, nie wyróżniajcie jednych osób kosztem innych.


Posłuchajcie, moi kochani bracia, czy to nie Bóg wybrał ludzi ubogich w oczach świata, a bogatych w wierze i przez to dziedziców Królestwa, które obiecał tym, którzy Go pokochali?


Z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Tak, drodzy bracia, być nie powinno.


Nie obmawiajcie jedni drugich, bracia. Kto obmawia lub osądza swego brata, obmawia i osądza Prawo. Jeśli zaś sądzisz Prawo, nie jesteś jego wykonawcą, lecz sędzią.


Przede wszystkim, drodzy bracia, przestańcie przysięgać na niebo i na ziemię; nie składajcie też innych przysiąg. Niech wasze: tak, znaczy: tak, a wasze: nie — nie, abyście nie popadli pod sąd.


Drodzy bracia, jeśli ktoś z was zboczy od prawdy, a inny go nawróci,


to czy ja mam czekać? Oni już nie mówią, zamilkli, nie mają odpowiedzi.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite