Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Hebrajczyków 11:13 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

13 Ci wszyscy poumierali w wierze. Nie otrzymali tego, co głosiły obietnice. Ich spełnienie zobaczyli jednak jakby z daleka i przywitali je. Wyznali także, że są na ziemi gośćmi i przechodniami.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

Biblia Gdańska

13 Według wiary umarli ci wszyscy, nie wziąwszy obietnic, ale z daleka je upatrując i cieszyli się niemi, i witali je i wyznawali, iż są gośćmi i przychodniami na ziemi.

Gade chapit la Kopi

Słowo Życia

13 Wymienieni tu ludzie wiary umarli i nie doczekali się spełnienia wszystkich obietnic. Ujrzeli je jednak z daleka i ucieszyli się z tego. Uznali też, że na tej ziemi są jedynie cudzoziemcami i wędrowcami, będącymi z dala od domu.

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

13 Wszyscy oni umarli w wierze, nie otrzymawszy spełnienia obietnic, ale z daleka je ujrzeli, cieszyli się nimi i witali je, i wyznawali, że są obcymi i pielgrzymami na ziemi.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

13 Ci wszyscy umarli podczas wiary, nie odebrawszy obietnic lecz zobaczyli, zaufali i powitali je z dala. Przyznali też, że są tułaczami oraz obcokrajowcami na ziemi.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

13 Wszyscy oni poumierali w wierze, nie otrzymawszy tego, co głosiły obietnice, lecz ujrzeli i powitali je z dala; wyznali też, że są gośćmi i pielgrzyma mi na ziemi.

Gade chapit la Kopi




Hebrajczyków 11:13
36 Referans Kwoze  

Dzięki wierze opuścił Egipt, nie przestraszony gniewem króla, trzymał się bowiem Niewidzialnego tak, jak gdyby Go widział.


Karcisz człowieka karami za winę, Niczym mól niszczysz to, co mu miłe — To prawda, człowiek jest tylko tchnieniem. Sela.


Jestem u was tylko cudzoziemcem — rozpoczął. — Pozwólcie mi nabyć wśród was grób, gdzie mógłbym pochować swoją zmarłą.


Abraham, wasz ojciec, był bardzo szczęśliwy, że zobaczy mój dzień. Zobaczył go też — i ucieszył się.


A wszyscy oni, choć dzięki swojej wierze zdobyli uznanie, nie otrzymali tego, co głosiła obietnica.


Tak więc nie jesteście już obcymi, przybyszami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga.


Z taką właśnie nadzieją zostaliśmy zbawieni. Nadzieja, której spełnienie się widzi, właściwie nie jest nadzieją. Bo kto żyje nadzieją na to, co już się spełniło?


Kochani, zachęcam was, abyście jako uchodźcy, jako ludzie nietutejsi, rezygnowali z żądz ciała, które walczą przeciwko duszy.


On — bez względu na osobę— sądzi każdego według jego uczynków. Skoro nazywacie Go Ojcem, pielgrzymujcie przez życie jako ludzie świadomi odpowiedzialności wobec Niego.


Był przy tym w pełni przekonany, że to, co Bóg obiecał, ma moc również spełnić.


Bo ja wiem, że Odkupiciel mój żyje i że jako ostatni nad prochem powstanie.


Twego zbawienia wyczekuję, PANIE!


A on na to: Dni mojej wędrówki liczą teraz sto trzydzieści lat. Krótkie i złe były lata mego życia i nie dosięgły lat wędrówki moich ojców.


Zakończył je w pięknej starości, sędziwy i syty dni, i dołączył do swoich przodków.


To nas też przekona, że pochodzimy z prawdy i upewni co do tego nasze serca przed Bogiem.


Zapewniam was: Wielu proroków oraz ludzi prawych pragnęło zobaczyć to, co wy widzicie, ale nie zobaczyli; pragnęło usłyszeć to, co wy słyszycie, ale nie usłyszeli.


Gdy Jakub skończył wydawać polecenia swoim synom, ułożył swoje nogi na łóżku, wydał ostatnie tchnienie i skonał — dołączył do swoich przodków.


Jestem gościem na ziemi, Nie ukrywaj przede mną swych przykazań!


Widzę go, lecz to jeszcze nie teraz, oglądam go, ale jeszcze nie z bliska. Otóż wzejdzie gwiazda z Jakuba, powstanie berło z Izraela i roztrzaska skronie Moabu oraz ciemię wszystkich synów Seta.


Nie odstąpi berło od Judy ani buława od jego potomków, aż nadejdzie jeden z jego rodu, ten, którego będą słuchać narody.


Izajasz powiedział tak dlatego, że zobaczył Jego chwałę i mówił o Nim.


Potem Józef przekazał swoim braciom: Wkrótce umrę, ale Bóg na pewno was nawiedzi i wyprowadzi was z tego kraju do ziemi, którą przysiągł dać Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi.


Oto dwanaście plemion Izraela i to, co oznajmił im ich ojciec. Pobłogosławił on swoich synów, każdego z nich w wyjątkowy sposób.


Następnie Izrael powiedział do Józefa: Ja umieram, ale Bóg będzie z wami. On was poprowadzi z powrotem do ziemi waszych ojców.


Gdy urodziła syna, Mojżesz nadał mu imię Gerszom, bo powiedział: Stałem się cudzoziemcem w obcej ziemi.


Co do ziemi, nie będzie ona sprzedawana na zawsze, gdyż ziemia należy do Mnie, a wy jesteście u Mnie cudzoziemcami i gośćmi.


nam, którzy zabiegamy nie o to, co widzialne, lecz o to, co niewidzialne. Bo to, co widzialne, przemija, a to, co niewidzialne — jest wieczne.


Pozostajemy zatem ufni. Wiemy, że przebywając w ciele, jesteśmy oddaleni od Pana.


Ci bowiem, którzy tak mówią, okazują tym samym, że szukają ojczyzny.


Dzięki wierze Abraham, poddawany próbie, przyniósł na ofiarę Izaaka. Ofiarował jedynego — on, który otrzymał obietnicę


Piotr, apostoł Jezusa Chrystusa, do uchodźców rozproszonych po Poncie, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii, wybranych


Gościł też Abraham w ziemi filistyńskiej przez wiele dni.


Lecz Chobab odpowiedział: Nie pójdę. Wrócę do mego kraju i do moich krewnych.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite