Galatów 2:1 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

¹ Potem, po czternastu latach, znów wybrałem się do Jerozolimy. Tym razem wraz z Barnabą. Zabrałem ze sobą również Tytusa.

Plis vèsyon

Biblia Gdańska

¹ Potem po czternastu latach wstąpiłem zasię do Jeruzalemu z Barnabaszem, wziąwszy z sobą i Tytusa.

Słowo Życia

¹ Dopiero po czternastu latach powtórnie udałem się do Jerozolimy, tym razem z Barnabą. Zabraliśmy też ze sobą Tytusa.

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

¹ Potem, po czternastu latach, udałem się ponownie do Jerozolimy wraz z Barnabą, wziąwszy ze sobą także Tytusa.

Nowa Biblia Gdańska

¹ Potem, po czternastu latach, z Barnabą znowu wszedłem do Jerozolimy, po zabraniu ze sobą i Tytusa.

Biblia Warszawska 1975

¹ Potem po czternastu latach udałem się z Barnabą znowu do Jerozolimy, zabrawszy z sobą i Tytusa;

Galatów 2:1 Referans Kwoze

Galatów 2:3

Wtedy nawet Tytusa, który był przecież ze mną, nie nakłaniano — jako Greka — do obrzezania.

Tytusa 1:4

do Tytusa, prawowitego syna we wspólnej wierze. Niech łaska i pokój, których źródłem jest Bóg Ojciec i nasz Zbawca, Jezus Chrystus, będą twoim udziałem.

Kolosan 4:10

Pozdrawia was Arystarchos, mój współwięzień, oraz Marek, kuzyn Barnaby. To właśnie w związku z nim otrzymaliście polecenie: Przyjmijcie go, jeśli do was przyjdzie.

Galatów 2:13

W tej dwulicowości dołączyli do niego również inni Żydzi. Nawet Barnaba dał się wciągnąć w ich obłudę.

Galatów 1:18

Następnie, po trzech latach, wybrałem się do Jerozolimy, żeby poznać Kefasa. Przebywałem u niego piętnaście dni.

2 Koryntów 8:23

A zatem, zarówno jeśli chodzi o Tytusa, mojego towarzysza i współpracownika w waszych sprawach, jak i o pozostałych naszych braci — są oni apostołami kościołów, chwałą Chrystusa.

2 Koryntów 8:16

Dzięki zaś niech będą Bogu, że włożył w serce Tytusa to samo poczucie troski o was.

1 Koryntów 9:6

Czy tylko ja i Barnaba nie mamy prawa nie pracować?

Dzieje 15:25

Dlatego rozważyliśmy tę sprawę, doszliśmy do jednomyślności i uznaliśmy za słuszne posłać do was wybrane osoby wraz z naszymi ukochanymi Barnabą i Pawłem,

Dzieje 14:12

I okrzyknięto Barnabę Zeusem, a Pawła Hermesem, ponieważ on był głównym mówcą.

Dzieje 13:50

Wówczas Żydzi podburzyli pobożne, wpływowe kobiety oraz ważniejsze osobistości w mieście i wywołali prześladowanie skierowane przeciwko Pawłowi i Barnabie. Tak doprowadzili do ich wypędzenia ze swoich granic.

Dzieje 13:2

W czasie gdy prowadzili publiczne nabożeństwo i pościli, Duch Święty powiedział: Oddzielcie mi Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem.

Dzieje 12:25

Barnaba zaś i Saul, po spełnieniu posłannictwa, wrócili z Jerozolimy, zabierając przy tym ze sobą Jana, zwanego Markiem.

Dzieje 11:30

Zgodnie z postanowieniem posłali ją starszym za pośrednictwem Barnaby i Saula.

Dzieje 11:25

Barnaba udał się również do Tarsu w poszukiwaniu Saula.

2 Koryntów 2:13

Nie miałem jednak spokoju ducha, ponieważ nie znalazłem tam Tytusa, mojego brata. Pożegnałem więc Troadczyków i odszedłem do Macedonii.

Galatów 2:9

Gdy więc zdali sobie sprawę z danej mi łaski, Jakub, Kefas i Jan — ludzie uchodzący za filary — uścisnęli mnie i Barnabie rękę na znak wspólnoty. Uczynili to w przekonaniu, że my mamy iść do pogan, a oni do obrzezanych.