Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Ezechiela 26:16 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

16 Ich panujący zstąpią ze swoich tronów, zdejmą z siebie płaszcze, ściągną swe haftowane stroje. Ogarnie ich lęk, usiądą na ziemi i będą drżeć nieustannie, przerażeni tym, co cię spotkało.

Gade chapit la Kopi

Biblia Gdańska

16 I powstaną z stolic swoich wszyscy książęta pomorscy, i złożą z siebie płaszcze swoje, a szaty swe haftowane zewleką, strachem będą przyodziani, na ziemi usiądą, a wzdrygając się co chwila zdumiewać się będą nad tobą,

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

16 Wtedy wszyscy książęta morscy zejdą ze swoich tronów, złożą z siebie swoje płaszcze i zdejmą swoje haftowane szaty. Przyobleką się w strach, usiądą na ziemi, będą drżeć nieustannie i zdumiewać się nad tobą.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

16 Tak, wszyscy książęta pomorza zejdą ze swoich stolic; złożą z siebie swe płaszcze oraz zdejmą swoje wzorzyste szaty. Przyodzieją się lękiem, siądą na ziemi, oraz wzdrygając się bez przerwy, będą z twego powodu przerażeni.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

16 Wszyscy książęta krain nadmorskich zstąpią ze swoich tronów, zdejmą z siebie płaszcze i zwloką swoje haftowane szaty, przyobloką się w drżenie, usiądą na ziemi, bez ustanku drżeć i zdumiewać się będą nad tobą.

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

16 I zstąpią ze swoich tronów wszyscy książęta morscy, i zdejmą z siebie płaszcze, i ściągną swoje haftowane szaty, odzieją się w drżenie, usiądą na ziemi, drżeć będą [bez] chwili [przerwy] i będą przerażeni tobą.

Gade chapit la Kopi




Ezechiela 26:16
32 Referans Kwoze  

I wywołam u nich zdziwienie nad tobą. Z twego powodu na ich królów spadnie strach! Gdy machnę nad nimi swoim mieczem, każdy w dniu twojego upadku nieustannie będzie drżał o swoje życie.


Również gdy sprawa ta doszła do króla Niniwy, wstał on ze swojego tronu, zdjął z siebie zdobną szatę, okrył się włosiennicą i usiadł w popiele.


A oni pójdą za PANEM, gdy ryknie jak lew! Tak, On ryknie! Wtedy przybędą z drżeniem synowie od strony morza,


Wstyd padnie na tych, którzy cię nienawidzą, a namioty bezbożnych poznikają.


Podobnie młodsi, bądźcie ulegli starszym. Wszyscy zaś przyjmijcie postawę pokory względem siebie nawzajem, gdyż Bóg się pysznym przeciwstawia, lecz pokornych darzy łaską.


Bramy napełni gorzki płacz, a ty ogołocona usiądziesz na ziemi.


Raczej niech się zarumienią ze wstydu Ci, co cieszą się z mego nieszczęścia! Niech wstyd i hańba okryje Tych, którzy się nade mnie wynoszą!


Zbladł. Przyszły mu do głowy najstraszniejsze myśli. Biodra mu zwiotczały, a kolana zaczęły drżeć.


Tak! Wkrótce dotknę cię moim wzburzeniem, wywrę na tobie mój gniew, osądzę cię według twych czynów, dotknę cię skutkami twych obrzydliwości!


י Usiedli w milczeniu na ziemi starsi córki Syjonu. Posypali prochem głowy, wdziali włosiennice, swoje głowy ku ziemi skłoniły a młode panny z Jerozolimy.


Strząśnij z siebie proch! Powstań, branko jerozolimska! Zerwij okowy z szyi, uprowadzona córko Syjonu!


Zejdź na dół! Usiądź w prochu, panno, córko Babilonu! Siądź na ziemi, nie na tronie, ty, córko chaldejska! Tak! Już nie powiedzą o tobie: Jaka delikatna i wypieszczona.


Jego nieprzyjaciół okryję wstydem, Nad nim natomiast lśnić będzie korona.


Niech moi oskarżyciele okryją się hańbą, Niech wstyd spowija ich niczym płaszcz!


Wdział na siebie przekleństwo jak płaszcz, Więc niech wniknie ono w jego wnętrze jak woda I niczym oliwa — w jego kości!


Zaniepokoją się książęta Edomu, władców Moabu zdejmie przerażenie, a wszyscy mieszkańcy Kanaanu struchleją!


Gdy dym jego pożogi zobaczą królowie ziemi, wówczas zapłaczą nad nim i uderzą się w pierś. Oni bowiem uprawiali z nim nierząd i rozkoszowali się jego przepychem.


Zobaczyły to wyspy i zadrżały, krańce ziemi ze strachem podeszły.


Jakże on rozbity! Zawódźcie! Jakże został zmuszony do odwrotu! Co za wstyd! Moab stał się pośmiewiskiem! Postrachem u wszystkich sąsiadów!


Król będzie w żałobie, książę zdruzgotany, a ręce prostego ludu niespokojne. Postąpię z nimi według ich czynów, według stosownych praw ich osądzę — i przekonają się, że Ja jestem PAN.


Odziałem cię we wzorzystą szatę, obułem w miękkie skórzane sandałki, owinąłem bisiorem i okryłem kosztowną szatą.


Wydam cię na zniszczenie, przepadniesz zupełnie. Będą cię szukać, lecz cię już nigdy nie znajdą — oświadcza Wszechmocny PAN.


Twoje piękno uczyniło twe serce wyniosłym! Zniweczyłeś swą mądrość z powodu swej świetności. Zrzuciłem cię na ziemię! Postawiłem cię przed królami, by ci się przypatrzyli.


Przewrócę trony królestw, zniszczę siłę władzy narodów. Przewrócę rydwan i nim jadących, padną rumaki oraz ich jeźdźcy — padnie jeden od miecza drugiego.


Tak mówi Wszechmocny PAN: W dniu, w którym zstąpił do świata umarłych, wywołałem u wszystkich płacz. Zamknąłem nad nim otchłań, odciąłem strumienie, skończyło się bogactwo wielkich wód. W żałobie nad nim pogrążę Liban. Na polach zwiędną drzewa.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite