25 هەر ئەوجورە که وەناو کتاو هوشەع پەێخەمەر ئویشێ: «ئەوانه که قەوم مه نوین، ’قەوم خوەم‘ خوەنم و ئەوه که عەزیز نوی، وه ’عەزیز خوەنمەێ‘.»
وەرجه ئیه قەومێگ نوین، وەلێ ئێرنگه قەوم خوداین؛ زەمانێگ له بەزەیی ماروم بوین، وەلێ ئێرنگه بەزەیی هاتیەسه پێدانەو.
وه گشت ئەوانه که وەناو شار روم، خودا دوسیان دێرێ و دەنگ کریانه تا له موقەدەسیل بون: فیز و ئاشتی و سڵامەتی لەلاێ خودا، باوگ ئیمه و خوداوەند عیسا مەسیح، وەگەرددانەو بود.
چوینکه باوگ خوەێ دوسدان دێرێ، ئەڕا ئیه که ئیوه دوسم داشتینه و باوەڕ کردینه که له لاێ خوداوه هاتمه.