2 ئیمه له ڕێ ئەیو، وه وەسلەێ ئیمان، ئی فیزیشه که وەناوێ بەردەوامیم، وه دەس هاوردیمنه و وەناو ئمید جەڵاڵ خودا شادی کيمن.
چوینکه له ڕێ ئەیو، هەردگمان وەناو یەێ روح دەسمان رەسده لاێ باوگ ئاسمانی.
ئیمه وەناو مەسیح له ڕێ ئیمانێگ که وەپێ دێریم، تویەنيمن وه ئازای و دڵنیایی وه خودا نزیکەو بویمن.
ئێرنگه ئێ برایلم، توام ئەو ئینجیله که وەپێدان بانگەوازی کردم و قەبوڵێ کردین، بارمه هویردان که وەناوێ هاینه سەر پا و
چوینکه مەسیحیش یەێ جار ئەڕا گونایل رەنج کیشا، یانێ ئەو ئایەم سالحانه ئەڕا ئەوانه که سالحان نین، تا ئیمه بارێده ئەڕا لاێ خودا. ئەیو وەناو جەسه کوشریا، وەلێ وەناو روح، زنیەو بی و
وەناو ئمید دڵشاد بون، وەناو بەرد سەور بیاشتون و وەناو دوعا بەردەوام بون.
وەلێ مەسیح، له جیگەێ یەێ کوڕ، ساێو ئختیار وه سەر ماڵ خودا، ئەمینە. ماڵەگەێ ئەیو ئیمەیم، ئەگەر وه ڕاسی قورس بلچکیێمنه دڵنیایمان و شانازیمان که وه ئمیدمان دێریم.
با خود خوداوەند ئیمه عیسا مەسیح و باوگ ئیمه خودا که ئیمه مابەت کرد و له ڕێ فیز دڵگەرمی ئەبەدی و ئمیدێگ خاس بەخشیه پێمان،
من ’دەرم‘؛ هەر کەسێگ له ڕێ منەو بچوه ناو نجات پەێا کەێ، تێدە ناو و چوده دەیشت و لەوەڕگا پەێا کەێ.
چوینکه ورده بەرد و گوزەراێ ئیمه جەڵاڵێگ ئەبەدی ئەڕامان گورجەو کێ که نیود وەگەرد هویچ بەردێگ بەراوردێ بکی.
وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، هەر کەس کەڵام مه بشنەفێ و وه ئەوه که کلم کرد، ئیمان بارێ زنەیی ئەبەدی دێرێ. ئەوه ماکوم نیود، بەڵکەم له مەرگ گوزیشتێه و رەسیەسه ژیان.
با خوداێ ئمید، وه گشت خوەشی و ئاشتی و سڵامەتی وەناو ئیمان، پڕدان بکێ تا که وه هێز روحالقودوس، نیقەڵتوز له ئمید بوین.
شار هەوەجیگ وه خوەر یا مانگ نێرید که وه ملێەو بدرەوشێد چوینکه جەڵاڵ خودا ڕوشنێ کەێد و وەرکەگه چراخ ئەوەسه.
له تەختەگه، دەنگ بەرزێگ شنەفتم که وەت: «بنوڕ، جیگەێ نیشتەجێ خودا ها گەرد ئایەمیل، ئەیو وەگەردێانەو نیشتەجێ بود؛ جا ئەوانه بونه قەوم ئەیو و خودا خوەێ ها گەردێانەو و بوده خوداێ ئیانه.
ئمید نیوده بایس شەرمزاریمان، چوینکه مابەت خودا وه وەسلەێ روحالقودوس که بەخشریاسە ئیمه، ڕشیاسه ناو دڵمان.
چوینکه گشتیەکی گونا کردنه و له جەڵاڵ خودا کەم تیەرن.
ئەیو زنەیی ئەبەدی بەخشێده کەسیلێ که وەگەرد سەور، کاریل خاس وەجێ تیەرن و هانه شون جەڵاڵ و حرمەت و نەمری؛
عیسا وەپێ وەت: «من ڕێ و ڕاسی و ژیانم؛ هویچکەس بێجگه له ڕێ منەو نیەتێدە لاێ باوگ ئاسمانی.
جا عیسا وه دواره وەپێان وەت: «وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، من ئەڕا پەسەگان ’دەرم‘؛
ئی شاره جەڵاڵ خودا داشت و دروشیانێ جور جەوایر نایابی بی، هەر جور یەشم بی و جور بلور بریقەێ هاتیاد.
«هەر کەسێگ بوێدەو، وەپێ ئجازەێ دانيشتن وەگەردمەو وه مل تەختەگەێ خوەم بەخشم، هەر ئەوجورە که مه بردمەو وەگەرد باوگم وه مل تەختەگەێ دانیشتم.
تا له ڕێ دو چشت نەگوڕیای، که مەحاڵ خودا له باوەت ئەوانه درو بویشێد، ئیمه فره دڵگەرمەو بویمن، ئیمه که ئەڕا پەنا بردن هەێوایمنه تا ئمیدێگ که له وەر دەم ئیمه نریاس، قورس بلچکێیم.
چوینکه وه ئی ئمیده نجات پەێا کردیم. ئێرنگه ئمیدی که بوینرێید، دی ئمید نیه. چوینکه کیه که وه ئەو چشته که دوینی ئمید بیاشتوی؟
جا ئێرنگه ئەڕا ئەوانه که هانه ناو مەسیح عیسا هویچ ماکومیەتێگ نیه،
وەختێ ڕەسینه ئەوره، کلیسا وه دەور یەکەو گردەو کردن و باس ئەو چشتیله کردن که خودا وەگەردێان کردوی، هەر ئیجوره که چوی دەر ئیمان ئەڕا ناجویلەکەیل واز کردێه.
ئەرواوەگەێ وەپێ وەت: ”ئافەرم، ئێ خوڵام خاس و وەفادار! تو وەناو چشتیل کەم وەفادار بیده، جا نەمەده بان سەر چشتیل گەورا. بەوه ناو شادی ئەرواوەگەد بەشدار به.“
جا چەک خودا وه تەمامی و حساوی بکەنه وەردان، تا له ڕوژ شەڕئاشویی بتوانین بوسین، دویای وه جێ هاوردن گشت چشتێگ، بتویەنێن قورس بوسین.
گشتمان وەگەرد دەمچەویل بی ڕویبەن، هەر جور نوڕین وەناو جامەک نوڕێیمنه جەڵاڵ خوداوەند. جور وێنەێ که وەناو جامەک دوینیم له یە جەڵاڵ وه جەڵاڵ گەوراتر گویڕێیم. چوینکه ئیه له لاێ خوداوەند سەرچاوه گری هەر ئەو خوداوەند که روحه.
تو کیێد که وه خزمەتکار کەسێگ تر حوکم کەی؟ سەرپا بوین یا کەفتنێ ها دەس گەورەگەێ. ئەوه بەردەوام مینێ چوینکه خوداوەند تویەناس ئەوه سەرپا بکێ.
ڕاس ئویشێ. ئەوانه وه بونەێ بی ئیمانیێان بڕیانه، وەلێ توی له ڕێ ئیمان بەردەوامی. جا لویتبەرز نەو بەڵکەم ڕخد بچود.