وەناو ئەیو پەێا بوم، نه وەگەرد سالح بوین خوەم که له شەریعەته، بەڵکەم وەگەرد ئەو سالح بوینه که له ڕێ ئیمان وه مەسیح وه دەس تێد، ئەو سالح بوینه که له خوداس و وه ڕوی ئیمانه.
چوینکه وەناو ئینجیل، ئەو سالح بوینه که له خوداس ئاشکراوه بود، که له سەرەتا تا وه ئاخر ها مل ئیمان. هەر ئەوجورە که وەناو کتاو حەبەقوق پەێخەمەر نویسریاس: «سالحان وه ئیمان زنەیی کەی.»
وەلێ تا وه ئیمڕو، خودا مەیەتم داس و ئێرنگه وسامەسه ئێرا و وه گشتیەکی له ورد و زرو شاێەتی دەم. بێجگه ئەو چشته که پەێخەمەریل و موسای پەێخەمەر وەتنه که باێه هەڵبکەفێ چشتێ نەوەتم:
جا ڕوژێگ دیاری کردن و قێر فرەێگ هاتنه ماڵەگەێ تا بویننێ. ئەویش له شەوەکیەو تا ئێواره، ئەڕاێان له باوەت پادشاێ خودا شێو کردیاد و وەگەردێان قسیه کرد و تەقالا کردیا له تەورات موسای پەێخەمەر و کتاو پەێخەمەریل، له باوەت عیسا قانێیان بکێ.