17 وەلێ ئەگەر تو خوەد وه جویلەکە زانید و پاڵەو دایدەسه شەریعەت و ئەڕا ئیه که خودا ناسی وه خوەد شانازی کەی و
تو که وه شەریعەت شانازی کەی، ئێ وەگەرد ژێر پا ناین شەریعەت، خودا بی حرمەتەو کەی؟
له بەرد و دەستەنگێد ئاگادارم، وەلێ دەوڵەمەنی! له بختیل ئەوانه که خوێان جویلەکە زانن وەلێ نین، بەڵکەم کەنیسەێ شەیتانن، خەوەر دێرم.
ئەڕا؟ چوینکه نه له ڕێ ئیمان، بەڵکەم له ڕێ کردەوه وەشونێەو بین. ئەوانه هەر له بان ئەو کوچگه کەفتنه خوار که بوده بایس کەفتنێان،
خیاڵ مەکەن که مه له لاێ باوگ ئاسمانی بخت کەمه پێدانەو؛ یەکی هەس که بخت بکەیده پێدان، ئەوه موسای پەێخەمەره، هەرئەوه که ئمید بەساینەسه پێ.
له لاێ خوەدانەو نویشن: ”ئێبراهیم پەێخەمەر باپیرمانه.“ چوینکه وەپێدان ئویشم، خودا تویەنێ له ئی کوچگیله ڕوڵەیل ئەڕا ئێبراهیم درس بکێ.
بنوڕ، ئەوانه که له کەنیسەی شەیتانن و خوێان وه جویلەکە زانن وەلێ نیەن، بەڵکەم درو دەن، بنوڕ، وادارێان کەم تا بان و بکەفنه بان پاد و بفامن که مه دوسد داشتمه.
«وه فریشتەێ کلیساێ شار ساردس بنویس: «ئەوه که هەفت روح خودا و هەفت هەساره دێرێد، ئیجوره ئویشێد: له کاریلد ئاگادارم. دەنگ و ناو زنی بیند بەرزە، وەلێ مردیده.
جا وه هویردان بود ئیوه که یەێ وەختێگ وه پێ جەسه ناجویلەکه وه حساو هاتیاین و ئەوانه که وه خوێان ئویشن ’خەتەنه کریاێ‘ وه ئیوه ئویشن ’خەتەنه نەکریای‘ هەر چەن خەتەنەێ ئەوانه کارێگ جەسەیه که وه دەس ئایەم ئەنجام گردێه،
ئیمه خوەمان جویلەکە هاتیمنەسه دنیا و ’ناجویلەکەێ گوناکار‘ نیمن،
ئێ عبرانێن؟ منیش هەم! ئێ ئێسرائیلین؟ منیش هەم! ئێ له نەتەوەێ ئێبراهیمن؟ منیش هەم!
ئیوه کردەوێ باوگدان کین.» ئەوانه وه عیسا وەتن: «ئیمه زوڵەزا نیمن! یەێ باوگ دێریم ئەیویش خوداس.»
ئەوانه وه عیسا جواو دان: «ئیمه وه نەتەوەێ ئێبراهیمیم و هەراێهەر خوڵام کەسێگ نویمنه. جا چوینه که ئویشێ: ”ئیوه ڕزگار بوین“؟»
ئێ مەر موسای پەێخەمەر، شەریعەت نیاسه پێدان؟ وەلێ هویچکامدان شەریعەت وه جا نیەتیەرێن. ئەڕا چه پشت ئەڕا کوشتنم بەساینه؟»
عیسا وەت: «درس جواو دای. ئیه وه جا بار تا زنەیی ئەبەدی بیاشتوید.»
ئیوه کتاویل موقەدەس دینه یەکەو، چوینکه خیاڵ کین له ڕێ ئەوانه وه زنەیی ئەبەدی دەس پەێا کین، هەر ئیانەنه که وه مه شاێەتی دەن،
جا ئەگەر ئیجورەسه وه چه شانازی کیم؟ وه هویچ چشتێگ! وه پێ چ شەریعەتێگ؟ وه پێ شەریعەت کردەوه؟ نه، بەڵکەم وه پێ شەریعەت ئیمان.