3 چوینکه مەسیح وەشون خوەشنودی خوەێ نوی، بەڵکەم هەر ئەوجورە که وەناو کتاو زەبور نویسریاس: «سەرزەنشتیل ئەوانه که سەرزەنشتد کردن ڕشیا ملما.»
جا وەختێگ که شێوەێ بەشەر گرده خوەێ خوەێ هاورده خوار و تا وه مردن، تەنانەت تا وه مردن له بان سەلیب گوش تەکن بی.
عیسا وەپێان وەت: «خواردەمەنی مه ئیەسه که خاست ئەیو که کلم کردێه وه جا بارم و کارەگەێ تەمام بکەم.
چوینکه له ئاسمانەو هاتمەسه خوار، نه ئەڕا ئەنجام خاست خوەم، بەڵکەم ئەنجام خاست ئەیو که کلم کرد.
من له خوەمەو نیەتویەنم کارێ بکەم، هەر ئەوجورە که شنەفم داوەری کەم، داوەریەگەم دادپەروەرانەس، چوینکه داواێ خاست خوەم نیەکەم، بەڵکەم هامه شون خاست ئەیو که کلم کردێه.
چوینکه له فیز خوداوەندمان عیسا مەسیح ئاگادارین که هەر چەن دەوڵەمەن بی، وەبونەێ ئیوه دەستەنگێ گردەوەر تا ئیوه وەبونەێ دەستەنگێ ئەیو دەوڵەمەن بوین.
ئەیو که کلم کرد ها گەردمەو. ئەیو تەنیام نەێشتیه، چوینکه مه هەمویشه ئەو کارەیله کەم که خوەشنودێەو کەێد.»
وه دواره عیسا چی و دوعا کرد: «باوگم، ئەگەر ڕێیگ تر نیه بێجگه ئیه که وه ئی جامه بخوەم با خاست تو بکرێ.»
ئەڕا شاگرد ئیه بەسه جور ماموستاگەێ خوەێ بود و خوڵامیش جور ئەرواوەگەێ. ئەگەر وه ساێو ماڵ وەتنه بعەلزبول که هەر ئەو شەیتانەسه، چەنێ فرەتر بنەماڵەگەێ بەێ ناو کەن؟
ئەگەر وەناوێان ئەو کاریله نەکردیام که کەسێگ بێجگه مه نەکردیه، گوناێگ نیاشتن؛ وەلێ ئێرنگه، هەر چەن ئەو کاریله دینه، هەم له من و هەم له باوگم قینێان تێ.
ئەگەر حوکمەگان مه بپارێزنین، لەناو مابەت من نیشتەجێ بوین؛ هەر ئەوجورە که من حوکمەگان باوگم پارێزانمه و لەناو مابەتێ نیشتەجێیم.
ئمجا قێرێگ چیه نواتر، وه دەمەو کەفته بان زەوی و دوعا کرد: «ئێ باوگم، ئەگەر بود، ئی جامه له لێم دویرەو که؛ وەلێ نه وه خاست مه، بەڵکەم خاست تو وه جێ باێد.»
ڕێگرەگانیش که وەگەردێ کوتریاوینه بان سەلیب، هەر ئیجوره قسیەێ گەن وەپێ کردیان.
وەناودان هەر ئەو فکره بود که مەسیح عیسا داشت: