11 ئەڕا ئیەک وەناو کتاو ئەشعەیاێ پەێخەمەر نویسریاس: «خوداوەند فەرمایش کێ: وه ژیان خوەم قەسەم که هەر زرانێگ لەنواێ مه چەمێدەو و هەر زوانێگ وه خودا ئێقرار کێ.»
چوینکه ئەگەر وه زوان خوەد باری که «عیسا خوداوەنده» و وەناو دڵد ئیمان بیاشتوید که خودا ئەیو له مردگیل زنیەو کرد، نجات پەێا کێ.
ئەوه که ئێقرار کێ عیسا کوڕ خوداس، خودا وەناوێ نیشتەجێه و ئەویش وەناو خودا.
تا ناجویلەکەیل، خودا وەبونەێ بەزەیێەگەێ ستایش بکەن. هەر ئەوجورە که وەناو نویسریایل موقەدەس نویسریاس: «وه ئی بونه، وەناو ناجویلەکەیل ستایشد کەم و ئەڕا ناود بەیت خوەنم.»
«هەر کەس له لاێ مەردمەو مه ئێقرار بکێ، منیش وه نوای باوگم که ها ئاسمان، ئێقرارێ کەم
جا ئەو چوار گیانەوەر زنیه وەتن: «ئامین»، و ئەو پیریله کەفتنه مل زەوی و پەرەسش کردن.
چوینکه لیلاجیل فرەێگ وەناو جهان تەفرتوینا بینه، کەسیلێ که ئێقرار نیەکەن عیسا مەسیح وەناو جەسه ئنسانی هاتێه. ئەو جور کەسیلێ، لیلاج و زد مەسیحن.