3 له باوەت کوڕ ئەیوه، که وه پێ جەسه له نەتەوەێ داود پادشا بی و
بنەچەک عیسا مەسیح که له نەتەوەێ داود پادشا و ئێبراهیم پەێخەمەره:
وەلێ وەختێ ئەو زەمان دیاری کریاێ وه کەماڵ رەسێ، خودا کوڕەگەێ خوەێ کل کرد که له ژنێگ و له ژێر شەریعەت هاته دنیا،
کەلیمه بیه ئنسان و وەناومان نیشتەجێ بی. ئیمه جەڵاڵی دیمنه، جەڵاڵیگ شایسەێ ئەو تەنیا کوڕه که له لاێ باوگ ئاسمانی هاتوی. پڕ له فیز و ڕاسی.
نەتەنائیل جواوی دا: «ماموستا، تو کوڕ خودای! تو پادشاێ ئێسرائیلی!»
فریشته جواو دا: «روحالقودوس تێیده سەرد و هێز خوداێ هەربەرز بوده ساێەڕ بان سەرد. وه ئی بونه، ئەو مناڵه که تێیده دنیا، موقەدەس و کوڕ خوداوەند وەپێ ئویشن.
و تا چەوەڕێ هاتن کوڕ خودا له ئاسمان بوین، هەر ئەوه که خودا له مردگیل زنیەو کرد، یانێ عیسا، که ئیمه له خەزەوێگ که ها له وەرەڕوی ڕزگاری بەخشێد.
باپیریل هن ئەوانن و مەسیح وه پێ جەسه له نەتەوەێ ئەوانەسه، هەر ئەو مەسیحه که خوداێ بان سەر گشتیەکیگه و تا ئەبەد پڕ بمارکه. ئامین.
توما وەپێ وەت: «خوداوەند من و خوداێ مه!»
من و باوگ یەکیگیم.»
یاقوب باوگ یوسف شوی مریەم بی که عیساێ ناودار وه مەسیح هاورده دنیا.
عیسا مەسیح باره هویرد که له نەتەوەێ داود پادشا بی و له مردگیل زنیەو بی؛ هەرئەوجوره که ئینجیل مه ئەوه ئویشێ،
وەفاداره خوداێگ که ئیوه ئەڕا دوسی وەگەرد کوڕەگەێ خوەێ، خوداوەندمان عیسا مەسیح، دەنگ کردێه.
ئەویش که پەێخەمەر بی زانستیا خودا ئەڕاێ قەسەم خواردێه که له نەتەوەێ ئەوه یەێ نەفەر له سەر تەخت پادشایی دانیشنێ.
وەلێ ئیانه نویسریاس تا ئیمان بارین که عیسا هەر ئەو مەسیح واده دریایه، کوڕ خودا، تا که وه ئی ئیمانه، وه ناو ئەیو زنەیی بیاشتون.
جا چوینه مه که باوگ ئاسمانی تەقدیسم کرد و کل کرده ئی جهانه، ئویشین ”کفر کەی،“ وەبونەێ ئیه که وەتم مه ”کوڕ خودام“؟
وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، زەمانێگ رەسێ، بەڵکەم هەر ئیسەسه که مردگیل دەنگ کوڕ خودا شنەفن و کەسیلێگیش که شنەفن، زنیەو بون.
خوداوەند شاخ نجاتیگ ئەڕا ئیمه ناو بنەماڵەێ خزمەتکار خوەێ داود، ناسه پاوه،
پشت بەساسه خودا، ئەگەر خودا توایدێ ئێرنگه ڕزگاری بکێ، چوینکه وەت: ”مه کوڕ خودام.“»
وەلێ عیسا هەر بێدەنگ مەن. کاهن گەورا وەپێ وەت: «قەسەمد دەم وه خوداێ زنی ئەگەر تو مەسیح، کوڕ خوداێ، وەپێمان بویش؟»
ژن کەنعانیێگ که له مەردم ئەو مەنتەقه بی، هاته ئەڕا لاێ عیسا و هاوار کرد: «گەورەم، ئێ کوڕ داود پادشا، بەزەیێد باێده پێمەو! دویەتەگەم سەخت خوو گردیەسەێ.»
مەردمەگه گشتێان سەریان سڕ مەن و وەتن: «ئێ بو ئی پیا کوڕ داود پادشا بود؟»
وەختێ عیسا وه ئەوره ڕەد بویا، دو پیاێ کور کەفتنه شونێ و هاوار کردیان: «ئێ کوڕ داود پادشا، بەزییده پێمانا باێد.»
ئمجا دەنگێگ وه ئاسمان هات که: «ئیه کوڕه عەزیزەگەمه که فره له لێ خوەشنودم.»
یەسا باوگ داود پادشا بی. داود باوگ سڵێمان بی، داڵگ سڵێمان وەرجه ئەوه ژن ئوریا بی،
«وه فریشتەێ کلیساێ شار تیاتیرا بنویس: «کوڕ خودا که چەویلی جور بلیزەێ ئاگره و پایلێ جور برنجەێگه که تاویاسەو، ئیجوره فەرمایش کەێد:
چوینکه لیلاجیل فرەێگ وەناو جهان تەفرتوینا بینه، کەسیلێ که ئێقرار نیەکەن عیسا مەسیح وەناو جەسه ئنسانی هاتێه. ئەو جور کەسیلێ، لیلاج و زد مەسیحن.
هەر ئیجوره ئیمه زانیمن که کوڕ خودا هاتێه و فام داسه پێمان تا ئەیو بناسیم که ڕاسه، ئیمه هایمنه ناو ئەیو که ڕاسه. یانێ وەناو عیسا مەسیح کوڕ ئەیو. ئەیو خوداێ ڕاسەکانی و زنەیی ئەبەدیه.
کیه که وه جهان زاڵ بود؟ بێجگه ئەوه که ئیمان دێرێ عیسا کوڕ خوداس؟
هەر کەسێگ ئیمان وه ئیه دێرێ که عیسا هەر ئەیو مەسیح وادەدریاێەسه، ئەوه له خودا هاتیەسه دنیا. هەر کەسێگ باوگ دوس دێرێ، کەسێگیش که له لێ هاتیەسه دنیا دوس دێرێ.
ئەوه که ئێقرار کێ عیسا کوڕ خوداس، خودا وەناوێ نیشتەجێه و ئەویش وەناو خودا.
حوکمەگەیشێ ئیەسه که، وه ناو عیسا مەسیح کوڕێ ئیمان باریم و یەکترەکی مابەت بکێم، هەر ئەوجورە که وەپێمان حوکم کردێه.
هەر کەسێگ وەناو گونا زنەیی بکێ له ئبلیسه، چوینکه ئبلیس هەر له سەرەتا گونا کردیاد و گونا کەی. کوڕ خودا وه ئی بونه ئاشکرا بی تا کاریل ئبلیس نابود بکێ.
هەر ئەو کەلیمه که دیمنه و شنەفتیمنه وه ئیوەیش جار دیم، تا ئیوەیش وەگەرد ئیمه دوسی بیاشتوین؛ وه ڕاسی که دوسی ئیمه وەگەرد باوگ ئاسمانی و کوڕەگەێ عیسا مەسیحه.
بێ گومان که راز خوداپەرەسی فره فره گەوراس: عیسا له جەسه دیار دا، له ڕێ روح خودا ڕاس بوینی مور کریاد، فریشتەیل دینەێ، وه ملەتیل بانگەوازی کریا، مەردم جهان وه ئەیو ئیمان هاوردن، وەگەرد جەڵاڵەو، بەرزەو کریا.
چوینکه خوداێگ که ئەیو وەگەرد روحم وەناو کار ئینجیل کوڕەگەێ خزمەتی کەم، شاێەتمه که چوی لەناو دوعایلم یەێسەر وه هەر وەختێگ تیەرمەدانه هویرم و
ئەوه زویزی وەناو کەنیسەيل جار دیاد که عیسا کوڕ خوداس.
وەختێ وەناو ڕێ بین، ڕەسینه سەر ئاوێگ. خەزانەدارەگه وەت: «بنوڕ، ها ئیەیشه ئاو، چ چشتێ نوای تەعمید مه گری؟»
خوداێ ئێبراهیم و خوداێ ئەسحاق و خوداێ یاقوب، خوداێ باپیریلمان، خزمەتکار خوەێ، عیسا جەڵاڵ دا، هەر ئەوه که ئیوه داینەێ دەس و لەلاێ پیلاتوس حاشاێ کردین، هەر چەن ئەوه تواسیا ڕزگاری بکێ.
مەر کتاو موقەدەس نەوەتیه که مەسیح له نەتەوەێ داود پادشاس و له بەیتلحم تێ، هەر ئەو ئاواییه که داود وه ئەوره زنەیی کردیا؟»
مه ئیه دیمه و شاێەتی دەم که ئیەسه کوڕ خودا.»
جا له باوەت ئەو چشته که گیر ئێبراهیم پەێخەمەر هات، چه بود بویشی، ئەوه که له ڕوی جەسەوه، باپیرمانه؟
چوینکه ئاوەختیم ئیه بی که خوەم له ڕێ برایلم، یانێ ئەوانه که لەباوەت جەسه خزم و کار منن، بچمه ژێر لانەت و له مەسیح بوڕیەم.
بنوڕنه قەوم ئێسرائیل: ئێ ئەوانه که له قوروانیيل خواردیان وەناو قوروانگا بەشدار نویان؟
چوینکه تەنیا یەێ خودا هەس و له بین خودا و ئایەمیلیش تەنیا یەێ ناوجێکەر هەس، یانێ ئەو ئنسانه که مەسیح عیساس؛