17 چوینکه ئویشێد: ”دەوڵەمەنم؛ ماڵ گردەو کردمه و هەوەجیم وه چشتێگ نیه.“ جا خەوەر نێری که چارەسیه و بێبەخت و گێا و کور و ڕویتی.
له بەرد و دەستەنگێد ئاگادارم، وەلێ دەوڵەمەنی! له بختیل ئەوانه که خوێان جویلەکە زانن وەلێ نین، بەڵکەم کەنیسەێ شەیتانن، خەوەر دێرم.
ئاخ که چ ئایەم بێبەختێگم! کیه که له ئی جەسەێ مەرگه ڕزگارم بکێ؟
ورسێەگان وه چشتیل خاس تێر کردێه وەلێ دەوڵەمەنەگان، دەس خاڵی کلیان کردێه.
وەلێ وەختێ عیسا ئیه شنەفت، فەرمایش کرد: «نەخوەشیلن که هەوەجیان کەفێه تەبیب، نه ئایەمیل ساق.
«بنوڕ، هەر جور دز تیەم! خوەش وه حاڵ ئەو کەسه وەخەوەر مەنید و دڵنگەگەێ ها وەرێ، تا نەخوای ڕویت خڕ بخوێ و له تەمام جهان حەێاێ بچود.»
چوینکه له ڕێ فیزێگ که دریاسه مه، وه هەر کامدان ئویشم که خوەدان فرەتر له ئەو چشته که باێه، نەزانین، بەڵکەم هەرکەس چەنه ئیمانێگ که خودا ئەڕاێ دیاری کردێه، هوشیارانه خوەێ داوەری بکێ.
چوینکه ئەو کەسه که ئی چشتیله نێرید، ئەوقره کوره که له تک لویتێ ئەولاتر نیوینید و له هویر بردیه که له گونایل ئەوساێ خوەێ پاکەو بیه.
«خوەش وه حاڵ کەسیلێگ که وه روح دەستەنگن، چوینکه پادشایی ئاسمان ئەڕا ئەوانەسه.
«وەلێ وای وه حاڵ ئیوه که دەوڵەمەنین، چوینکه ڕوژەیل خوەش خوەدان گوزەرانینه.
ئێ برایل، نیەتوام له ئی رازه بی خەوەر بوین - نەخواێ خوەدان وه زانا بزانین - دڵڕەقی وه بەشێگ له ئێسرائیل حوکم فەرما بیه، تا وەختێ که ژمارەێ ناجویلەکەیلێگ که وه مەسیح ئیمان تیەرن، کامڵەو بود.
ڕاس ئویشێ. ئەوانه وه بونەێ بی ئیمانیێان بڕیانه، وەلێ توی له ڕێ ئیمان بەردەوامی. جا لویتبەرز نەو بەڵکەم ڕخد بچود.
جا ئەڕا ئیه که تین گەرمی، نه گەرم و نه سەرد، له دەمم تفد کەمه دەیشت.