جا ئبلیس، که ئەوانه گول داوید، فڕه دریاده ناو دەریاچەێ ئاگر و گوگرد، شونێگ که ئەو گیانەوەر دڕنه و پەێخەمەر دروەکانیه فڕه دریاوین. ئیانه ڕوژ و شەو تا ئەبەد و تا ئەبەد عەزاو کیشن.
تا چەویلیان واز بکێ که له تیەریکی ئەڕا نویر و له هێز شەیتان ئەڕا لاێ خودا هەڵوگەردیەن، تا گونایلێان بوەخشرێید و وەناو ئەوانه که وەگەرد ئیمان وه من موقەدەسەو بینه، بەشێگ بیاشتون.“
وەگەرد نیشانه و موجزەیلێ که ئجازه داشت وه جێ ئەو گیانەوەر دڕنەی یەکمه ئاشکرا بکێد، نیشتەجێیل زەوی فریو دا و وەته پێان که پێکەرێگ له ئەو گیانەوەر دڕنه درس بکەن که وه شمشێر زام خواردوی، وەلێ هێمراێ زنی بی.
له ئایەمیزاێ، ئەوانه که له ئی بەڵایله نەکوشریان، نه له کاریل دەس خوێان توبه کردن. نه له پەرەسین دێویل دەس شوردن و نه له پەرەسین بتیل تەڵایی و نقرەیی و برنجه و کوچگین و چویی که نیەتویەنن بوینن یا بشنەفن یا ڕێ بکەن.
بنوڕ، ئەوانه که له کەنیسەی شەیتانن و خوێان وه جویلەکە زانن وەلێ نیەن، بەڵکەم درو دەن، بنوڕ، وادارێان کەم تا بان و بکەفنه بان پاد و بفامن که مه دوسد داشتمه.
ئەو وەخته دی جور مناڵیل نیمن که تافیل وه ئی لا و ئەو لا فڕەمان دەن و هەر وای تالیمیل جورواجور و فەن و فيڵ ئایەمیل، وەناو نەخشەیلی که ئەڕا له ڕێ دەرچین کیشن، ئیمه وه ئی لاو ئەو لا فڕه بێید.