1 جا، ئێ برایل عەزیزم که تاسەێ دیندان دێرم، ئێ ئیوه که خوەشی و تاج سەر منین، ئێ عەزیزەیلم، وەئیجوره وەناو خوداوەند بەردەوام بوین.
تەنیا لەلێدان توام که ڕێ رەوشت زنەییدان شایسەێ ئینجیل مەسیح بود تا ئیجوره، چ بام بوينمەدان و چ له ئەوره نەوم، له باوەت ئیوه بشنەفم که وەناو یەێ روح قورس وساینه و وه یەێ فکر، شان وه شان یەک ئەڕا ئیمان ئینجیل تەقالا بکێن و
هوشدان بود؛ وەناو ئیمان قورس بمینێن؛ پیاوەتێدار و وەهێز بون.
هەر ئەوجورە که قورس لچکیاینەسه کەڵام زنەیی؛ تا ئیجوره وەناو ڕوژ هاتنەوەێ مەسیح شانازی بکەم که وه هویچ پەتی نەدەویم یا وه هویچ پەتی مینەت نەکیشامه.
جا، برایل عەزیزم، قورس و بەردەوام بون، هەمویشه وه قوڕن دڵ خەریک کار خوداوەند بون، چوینکه زانين زامەتەگەدان وەناو خوداوەند هویچ پەتی نیه.
خودا شاێەتمه که چەنێ وه مابەت مەسیح عیسا، تاسەێ گشتدان دێرم.
باین تا بی ئەوه که شک بکێم، قورس بلچکیێمنه ئمیدێگ که ئێقراره پێ کیم، چوینکه وادەدەرەگه ئەمینە.
ئەیو زنەیی ئەبەدی بەخشێده کەسیلێ که وەگەرد سەور، کاریل خاس وەجێ تیەرن و هانه شون جەڵاڵ و حرمەت و نەمری؛
ئمجا عیسا وه جویلەکەیلی که وەپێ ئیمان هاوردوین، وەت: «ئەگەر وەناو کەڵام مه نیشتەجێ بین، وەڕاسی شاگردیل منین و
جا توی ئێ ڕوڵەم، له فیزێگ که ها ناو مەسیح عیسا، تویەنا بو
چوینکه تاسەێ دین گشتدان دێرێ و له باوەت ئیەک شنەفتین نەخوەش کەفتوی، پەشێوه.
هەر ئەوجورە که تا ئەنازەێگ ئیمه فامینه، وەناو ڕوژ خوداوەندمان عیسا هەر ئەوجورە که ئیمه وه ئیوه شانازی کەیمن، ئیوەیش وه ئیمه شانازی بکێن.
وەختێ ڕەسیه ئەوره و فیز خودا دی، دڵشادەو بی و گشتێان هان دا تا وه کوڵ دڵەو وه خوداوەند وەفادار بمینن،
ئەوانه وەخت خوێان ناوین ئەڕا تالیم گردن له ڕەسولەیل و رەفاقەت و لەت کردن نان و دوعا.
جا ئیوه ئێ عەزیزەیل، ئێرنگه که وه نواوه ئی چشتیله زانين، هوشدان بود نەخواێ وه خەتای مەردم نادرس له ڕێ دەر بچین و بەردەوامیدان له دەس بیەین،
جا چوینکه کاهن گەوراێ پایەبەرزێگ دێریم که له ئاسمانیل گوزیشتێه، یانێ عیسا کوڕ خودا، باین تاگه ئێقرارەگەێ خوەمان قورس بپارێزنیم.
ئەڕا ئیه که ئیمه وەناو مەسیح بەشدارەو بویمنه، ئەگەر وه ڕاسی ئەو دڵنیاییه که له سەرەتایی داشتیم تا وه ئاخر قورس بپارێزنیم.
جا، ئێ برایل، بەردەوام بوین و قورس بلچکێینه نەریتیلێگ که چ وه قسیەیلمان و چ وه نامەمان له لێمان یاێ گردین.
ئەپافراس که یەکی له خوەدانەو و خزمەتکار مەسیح عیساس، سڵامدان رەسنێد. ئەوه هەمویشه وەناو دوعایلی ئەڕادان تەقالا کەی تا ئیوه جور ئایەمیلێ که بازڵەن و وه تەمامی خاترجەمن، بەردەوام بمینێن و خاست خودا وه تەمامی وەجێ بارین.
ئەڕا ڕزگاری بی که مەسیح ڕزگارمان کردێه. جا قورس بوسن و خوەدان یەێ جارتر مەوەنه ژێر هویەێ خوڵامی.
وه ئەو شاریله شاگردیل وەقەوەتەو کردن تا وەناو ئیمانێان بەردەوام بمینن و وەتنه پێان که «باێه وه تاموڵ بەردیل فرەێگ وه پادشاێ خودا ڕێ پەێا بکێم.»
تا دڵدان قورسەو بکێ تا ئەو وەخته که خوداوەندمان عیسا وەگەرد گشت موقەدەسیل خوەێ تێد، وه لاێ خودامان یانێ باوگ ئاسمانیمان، بی نەخس و موقەدەس بوین.
گشتیەکی وەبونەێ ناو مه قینێانه لێدان تێ. وەلێ هەر کەس تا وه ئاخر بەردەوام بمینێ، نجات پەێا کەی.