17 ئەو دەسەی یەکمه له ڕوی جێخوازی مەسیح بانگەوازی کەن، نه وه نیەت خاس، بەڵکەم فکر کەن وەئیجوره بەردیل مه وەناو زندان فرەوه کەن.
هویچ کارێگیش له سەر جێخوازی یا لویتبەرزی نەکەن، بەڵکەم وه بێ فیسەو ئەو باقی مەردم له خوەدان خاستر بزانن.
من حەق دێرم که له باوەت گشتدان ئیجور ئافتوهەستێگ بیاشتویم، ئەڕا ئیه که ئیوه هاینه ناو دڵم؛ چوینکه گشتدان وەگەردمەو وەناو فیز خودا بەشدارین، چ وەناو زندان بوم و چ خەریک دەفا و مور بین ڕاس درسی ئینجیل.
له یەکمین دەفای مه، هویچکەسێگ پشتم نەگرد، بەڵکەم گشتیەکی وازه لێم هاوردن. نەخواێ که ئیه وه حساویان بنریێد.
ئەڕا ئیه که مه هەر وه ئی بونه هەڵوژاریامه تا بانگەوازیکەر و ڕەسول و ماموستاێ ئیمان ڕاسەکانی ئەڕا ناجویلەکەیل بوم، ڕاس ئویشم و درو نیویشم.
وەختێ پولوس وەگەرد ئی قسیەيله له خوەێ دەفا کردیاد، فستوس کردی هاوار: «پولوس، شێت بیده! زانیاری فره شێتد کردێه.»
شا ئاگریپاس ڕوی کرده پولوس و وەت: «تویەنی له دەفا ئەڕا خوەد چشتێ بویشی.» ئمجا پولوس دەس دریژەو کرد و ئیجوره له خوەێ دەفا کرد:
«ئێ برایل و باوگیل، ئێرنگه گوش بێەنه دەفای که له خوەم کەم.»
ئیه خاس وه هویردان بود که وەرجه چشتێگ نگران نەون ئەڕا دەفا له خوەدان چه بویشین.
وەلێ وه خودپەسەنیل و ئەوانه که له ڕاسی گوش نیەتەکەنن بەڵکەم گوش له نادرسێ تەکنن، توڕەیی و خەزەو ڕشنێ.
جا چه؟ تەنیا ئیه که وه هەر لەونێگ، مەسیح بانگەوازی بکرێید چ وه نیەت نادرس، چ درس! و من وه ئی بونه خوەشاڵم. ئەرێ، خوەشاڵیش بوم،
که وه بونەێ هامه ناو رەنج، تا وه ئەو ئەنازه که هەر جور جرم کەریل کیشانەسەمه زنجیر. وەلێ کەڵام خودا له زنجیر نیه.