12 وەلێ عیسا هەناسێگ له ناخ دڵەو هەڵکیشا و وەت: «ئەڕا ئی نەتەوه داواکەر نیشانەیگه؟ وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، هویچ نیشانەێگ وەپێان نێرێید.»
جا نوڕیه ئاسمان و هەناسێگ هەڵکيشاد و وەت: «ئفتەح!» یانێ «واز بو!»
نەتەوەێ شەڕئاشو و داوانپێس داواێ نیشانەێگ کەن. وەلێ نیشانەێگ نیرێیده پێان، بێجگه نیشانەێ یونس پەێخەمەر.» جا عیسا ئەوانه هیشتەجێ و چی.
ئمجا وەختێ عیسا نزیک ئورشەلیم بی و چەوێ کەفته شارەگه، ئەڕاێ گیره کرد،
عیسا وەپێان وەت: «ئێ نەتەوەێ بی ئیمان، تا کەی وەگەرد ئیوه بمێنم؟ تا کەی تاموڵدان بکەم؟ بارنێ ئەڕا لام.»
وه بی ئیمانیێان سەرێ سڕ مەن. ئمجا، عیسا وه ئاواییل دەورو وەر گەردیاد و تالیم دیاد.
عیسا، وه توڕەێگەو نوڕیه کەسیلێ که وه دەورو وەرێ بین، وه دڵڕەقیان خەمبار بی، وه پیاگه وەت: «دەسد دریژەو بکه.» ئەویش دەسێ دریژەو کرد و دەسێ ساقەو بی.
ئمجا قێرێ وه ماموستایل تەورات و فەریسیەیل وەتنه عیسا: «ماموستا، توایم نیشانەێگ له لێد بوینیمن.»
ئمجا ئەوانه هیشتەجێ و وه دواره سوار قایق بی، چیه ئەڕا ئەو لاێ دەریاچەگه.