21 وەختێ خاوخێزانەگەی عیسا ئیه شنەفتن، کەفتنه ڕێ تا هەڵێبگرن و وەگەرد خوێان بوەنێ، چوینکه وەتیان: «وه سەر خوەێ نەمەنیه.»
وەختێ پولوس وەگەرد ئی قسیەيله له خوەێ دەفا کردیاد، فستوس کردی هاوار: «پولوس، شێت بیده! زانیاری فره شێتد کردێه.»
قێر فرەێگ له لێان وەتن: «ئەیو خوودار و شێته؛ ئەڕا چه گوش دینه لێ؟»
ئمجا داڵگ و برایل عیسا هاتن. ئەوانه وه دەیشت وسان و یەکی کل کردن تا بچڕیدێ.
ئەڕا ئیه که ئەگەر عەقڵمان له دەس دایمنه، وەبونەێ خوداس؛ جا ئەگەر عاقڵیم، وەبونەێ ئیوەس.