5 وەختێ چینه ناو مەقبەرەگه، جوانێگ دین که وه لاێ ڕاس نیشتوی، بەتیەێ چەرمێگ له وەرێ بی. جا ئەوانه زاورێان چی.
جا ئەو شاگردەگه که یەکم جار رەسویه مەقبەرەگه، هاته ناو دی و ئیمان هاورد.
شێوەێ جور بڵاچەێ ئاسمان و دڵنگەگەێ جور وەفر، چەرمێ بی.
وەختێ زەکەریا ئەوه دی، ماتێەو برد و ترس گشت گیانێ گرده وەر.
جەماێەتیش تا عیسا دین، گشتێان سەریان سڕ مەن و وه دەودەوان هاتن سڵامێ کردن.
مەردم گشتێ جوری سەریان سڕ مەنوی که له یەکترەکی پرسیان: «ئیه چەس؟ تالیمێگ تازه و دەسڵات دار! ئەوه تەنانەت وه روحیل ناپاکیش فەرمان دەێ، ئەوانیش گوشه لێ تەکنن.»
ئمجا عیسا، پتروس و یاقوب و یوحەنا وەگەرد خوەێ برد، جا فره پەشێو و بێقرار بی، وەپێان وەت:
وەلێ وەختێ نوڕین، دین ئەو کوچگه که فره گەورا بی، وه نوای مەقبەرەگه پل دریاسه لا.