43 مەردم گشتێ وه گەورایی خودا سەریان سڕ مەنوی. هەر ئەو وەخته که گشت مەردم وه کاریل عیسا تاجو کردیان، عیسا وه شاگردیلی وەت:
وەختێ وه ناوچەێ جەلیل وه دەور یەکەو گردەو بین، عیسا وەپێان وەت: «کوڕ ئنسان درێیده دەس مەردم و
چوینکه ئەو وەخته که هێز و هاتن خوداوەندمان عیسا مەسیح وه پێدان جار دیایم، وه شون مەسلەتیلێگ که وە زیرکیەو درس کریانه نەچویمن، بەڵکەم گەورایی ئەیو وه چەو دویمن.
ئمجا وەپێان وەت: «ئیماندان ها کو؟» شاگردیل وه ترسەو سەریان سڕ مەنوی و وه یەکترەکی پرسیان: «ئیه کیه که تەنانەت وه وا و ئاو فەرمان دێ و له لێ فەرمان بەن.»
گشتێان وه ئی هەڵکەفته سەریان سڕ مەنوی و ستایش خودا کردیان و هەر ئەوجورە که ترس گشت وجودێان گردوی، وەتیان: «ئیمڕو چشتیل ئەڵاجوی دیمن.»
مەردم گشتێ سەریان سڕ مەنوی وه یەکترەکی وەتیان: «ئیه چ کەڵامێگه؟ ئەوقره دەسڵات و هێز دێرێ، وه روحیل ناپاک فەرمان دەێ و تیەنه دەیشت!»
چ خوێ و چ هاوکاریلێ له ئەو هەمگه ماسیه گردوین تاجو کردوین.
ئمجا چیه ئەڕا لاێان وەناو قایقەگه، واگەیش وساد و ئەوانیش فره فره سەریان سڕ مەن،
هەر ئەو وەخته که کوڕەگه هاتیاد، دێوەگه کوتادی زەویا و گیانێ خسته ڕکه. وەلێ عیسا تەشەرێگ دا ئەو روح ناپاک و کوڕەگه شەفاێ دا و سپاردەێ دەس باوگێ.
پیا کورەگه هەر ئەو ئانه بینایی خوەێ وه دەس هاورد وه ستایش کردن خودا، کەفته شون عیسا. مەردم وەختێ ئیه دین، گشتێ ستایش خودا کردن.