49 عیسا هێمراێ قسیه کردیا که یەکی له ماڵ یایروس، سەروک کەنیسەگه، هات و وەت: «دویەتەگەد مرد، دی ماموستا مەخه زامەت.»
ئمجا عیسا وەگەردێانەو چی. وەختێ ڕەسیه نزیک ماڵەگه، ئەو ئەفسەره چەن نەفەر له ڕەفیقەیلێ وەگەرد ئی پێخامه کل کرده ئەڕا لاێ عیسا که: «گەورەم، خوەد زامەت مەێه، چوینکه مه شایسه نیم باێده ژێر سەقف ماڵەگەم.
ئەویش وەناو ماڵ جواو بێی: ”زامەتم مەێه. دەرەگه قوڵفه و مناڵەگانم وەگەردمەو هانه ناو جێ. نیەتویەنم وه جیەگەم هەڵسم چشتێ بیەمه پێد؟“
وەختێ عیسا داشت ئی قسیەیله ئەڕاێان کردیا، وەناکاوه یەکی له سەروکیل کەنیسه هاته ئەڕا لاێ و له نوای زرانی دا زەوی و وەت: «دویەتەگەم هەر ئیسه مرد. وەلێ تو بەو دەس بنه ملێ که زنیەو بود.»
عیسا ئیه زانست و وەت: «ئەڕا ئی ژنه رەنجنینێ؟ ئەوه کار خاسێ ئەڕام کردێه.
ئمجا یەکی له سەروکیل کەنیسه که ناوێ یایروس بی هاته ئەوره، وەختێ عیسا دی، کەفته مل پاێ و