8 وەلێ عیسا که وه فکریلێان ئاگا بی، وه پیاگه که دەسێ وشک بوی وەت: «هەڵس و وه نوای گشتیەکی بوسیه.» ئەویش هەڵساد و وەناوڕاسێان وساده سەر پاوه.
جا مناڵیلی کوشم. ئەو وەخته گشت کلیسایل زانن من هەر ئەوەمه که فکر و دڵ گەردم و وه هەر کامدان وه پێ کاریلێ سزا دەم.
وەلێ عیسا زانستیا وه چه فکر کەن، وەت: «ئەڕا وەناو دڵەو فکریل خراو کین؟
جا چوینکه مەسیح وه جەسه رەنج کیشا، خوەدان هەر وه ئەو فکره چەکدار و گورجەو بکەن، چوینکه هەر کەسێگ که وەناو جەسه رەنج کیشاس، دیتر وەگەرد گونا کارێگ نێرید و
هویچ درس کریاێگ له وەر چەو خودا شاریایەو نیه، بەڵکەم گشت چشتێگ وه نوای چەویل خودا ڕویت و ئاشکراس، هەر ئەو خوداێگ که باێه حساوکتاومان بێمنه پێ.
وەناو هویچ چشتێ له ئەوانه که له ڕویدان وسن، ڕخدان نیەچود. ئیه له باوەت ئەوانه یە نیشانەێ ئاشکراێ له بین چیێنیانه، وەلێ نیشانەێ نجات ئیوەس و ئیه له خوداس.
چوینکه پادشا خوەێ ئی چشتیله زانی و منیش وه ئازای وەگەردێ قسیه کەم، ئەڕا ئیه که باوەڕ دێرم هویچکام له ئیانه له وەر چەویان دویر نەمەنیه، چوینکه هویچکامێان وه دزیەو هەڵنەکەفتیه.
وەلێ هویچ قێرێگ ئەڕا گیان خوەم دانەنامه، تەنیا تاسەێ مه ئیەسه، ئەگەر بتویەنم دەور خوەم و خزمەتی که له خوداوەند عیسا گردمه، تا وه ئاخر برەسنم و وه ئینجیل فیز خودا شاێەتی بێەم.
سێیەم جار عیسا له لێ پرسی: «ئێ شەمعون، کوڕ یوحەنا، دوسم دێرێ؟» پتروس وەبونەێ ئیه که عیسا سێ جار له لێ پرسی، دوسم دێرێ؟» نارەحەت بی وەپێ وەت: «ئێ خوداوەند، تو له گشت چشتێگ خەوەر دێرێ؛ تو خاس زانید که دوسد دێرم.» عیسا وەپێ وەت: «وەرکەگانم بلەوەڕن.
تا وەختێ ڕوژه باێه کاریل ئەیو بکێم که کلم کرد؛ شەو تێد و ئەو وەخته کەس نیەتویەنی کارێگ بکێ.
هەوەجی نیاشت کەسێگ له باوەت ئایەم ئەڕاێ شاێەتی بێی، چوینکه خوەێ زانستیا چه ها ناو دڵ ئایەم.
وەلێ عیسا زانست وه چه فکر کەن له لێان پرسی: «ئەڕا وەناو دڵەو ئیجوره فکر کین؟
عیسا وەپێان وەت: «له ئیوه پرسم، کامێان وه ڕوژ شەبات ڕەواس: خاسێ یا خراوی، نجات گیان ئنسان یا نابود کردنێ؟»
عیسا وه ئەو پیا که دەسێ وشک بوی وەت: «وه نوای گشتیەکی بوسیه.»
وەختێ عیسا دیەێ، چڕێی لاێ خوەێ و وەت: «ژنەگه، له نەخوەشیەگەد شەفا گردێ!»