25 زویزی، پیاگه وه نوایان هەڵساده سەر پا و ئەو چشته که وه ملێ هەڵاژیاوی هەڵگرد و وه ستایش کردن خودا چیه ئەڕا ماڵ.
جا یەێ جارتر ئەو پیا که وەرجەوە کور بی، چڕینێ وەپێ وەتن: «جەڵاڵ وه خودا بیه! ئیمه زانیمن که عیسا یەێ گوناکارێگه.»
پیا کورەگه هەر ئەو ئانه بینایی خوەێ وه دەس هاورد وه ستایش کردن خودا، کەفته شون عیسا. مەردم وەختێ ئیه دین، گشتێ ستایش خودا کردن.
ئمجا دەس ناده ملێ و ژنەگه زویزی ڕاسەو بی و ستایش خودا کرد.
عیسا دەس دریژەو کرد و دەس ناده قێ وەت: «مه توام؛ شەفا بگر!» زویزی، له جوزام شەفا گرد.
وەختێ جەماێەت ئی هەڵکەفته دین، زاورێان چی و خوداێگ جەڵاڵ دان که ئیجور دەسڵاتی وه ئنسان بەخشاس.
ئەو پیا هەڵساد و زویزی جیەگەێ هەڵگرد و وه نوای چەو گشتێان وه ئەوره چیه دەیشت. گشتێان سەریان سڕ مەنوی و خودا جەڵاڵ دان، وەتن: «هەراێهەر ئیجور چشتێ وه چەو نویمنه.»