6 وەت: «مه گشت ئی دەسڵات و جەڵاڵ ئەوانه دەمێ پێد، چوینکه دریاسه من و ئختیاری دێرم وه هەر کەس بتوام بیەمێ.
یەێ وەختێگ وەناو ئەوانه زنەیی کردیاین، ئەوسا که کەفتوینه شون ڕێ رەوشت ئی جهان و سەروک هێز هەوا، یانێ ئبلیس، هەر ئەو روحه که ئێرنگه وەناو کوڕیل ملچەفتەوکەر کار کەی.
وەخت فرەێگ نەمنیه که وەگەرددانەو قسیه بکەم، چوینکه سەروک ئی جهانه دێرێ تێی. ئەوه هویچ قوڕاتیگ نیەتویەنێ ئەڕام بێید؛
ئێرنگه وەخت داوەری ئی جهانەسه؛ ئێرنگه سەروک ئی جهانه دەر کریەد.
ئیمه زانیمن که له خودایمن و گشت جهان پاڵەو داسه ژێر هێز ئەو شەڕئاشوه.
ئجازه دریاده پێ که وەگەرد ئیمانداریل وه مەسیح بجەنگێ و وه ملێانەو زاڵەو بود؛ وه سەر هەر هوز و قەوم و زوان و ملەت دەسڵات دریاده پێ.
ئەو گیانەوەر دڕنه که مه دیم مینستیاده پەڵەنگێگ، پایلێگ جور پاێ خرس داشت و دەمێ جور دەم شیر. ئەژدەها هێز خوەێ و تەخت خوەێ و دەسڵات فره گەوراێگ داده ئەو گیانەوەر دڕنه.
ئەژدەهاێ گەورا فڕه دریاده خوار، هەر ئەو مار جارانه که ئبلیس و شەیتان ناویه و گشت جهان فریو دێ. ئەوه و فریشتەیلێ فڕه دریانه بان زەوی.
چوینکه، «گشت جەسه مینێده گژگیا و گشت جەڵاڵی هەر جور گوڵ بیاوانه؛ گژگیا وشک بود و گوڵ ڕشیەده خوار،
جا ئیه چشت ئەڵاجویێگ نیه، وەبونەێ ئیه که شەیتانیش خوەێ وه وێنەێ فریشتەێ نویر دەر تیەرێ؛
ئیوه وه باوگدان ئبلیس تالوق دێرین و تواین خاستەیل باوگدان وەجێ بارین. ئەوه له سەرەتاوه خوینکەر بی و وەگەرد ڕاسیەو میانەێگ نێرید، چوینکه هویچ ڕاسی وەناوێ نیه. هەر وەخت درو ئویشێ، له زات خوەێ ئویشێ؛ ئەڕا ئیه که دروزنه و باوگ گشت درویله.
جا، ئەگەر وه نوام سجده بکێ، ئیه گشتێ بوده هن تو.»