22 گشتێ وه خاسێ باسێ کردیان و وه ئەو کەڵام فیز بەخشیه سەریان سڕ مەنوی و وەتیان: «مەر ئیه کوڕ یوسف نیه؟»
وەتن: «مەر ئیه عیساێ کوڕ یوسف نیه که داڵگ و باوگێ ناسیمن؟ جا چوینه که ئێرنگه ئویشێ، ”له ئاسمانەو هاتمەسه خوار“؟»
قسیەیلد ئەوقره درس بود که کەسێگ نەتویەنێ ماکومێ بکێد، تا دشمەن دەرفەت خراو وەتن له باوەت ئیمه پەێا نەکێ و ئیجوره شەرمزار بود.
وەلێ ئەوانه نەتویەنستن لەنواێ زانیاری و روحێگ که ئستیفان وەگەردیەو قسیه کردیا، بوسن.
نگابانیل جواو دان: «تا ئێرنگه، هویچکەس جور ئی پیا قسیه نەکردیه!»
چوینکه کەڵام و زانیاریگ دەمه پێدان که هویچ کام له دشمەنیلدان تویەناێ ئیه نێرن که وەگەردێ موخالفەت بکەن و ڕوی وه ڕویی بوسن.
هەر کەس قسیەیلی شنەفتیاد، له فامێ و جواویلی که دیاد، سەری سڕ مەنیاد.
وەختێ داڵگ و باوگێ دین عیسا ها ئەوره، تاجو کردن. داڵگێ وەپێ وەت: «کوڕم، ئەڕا ئیجوره وەگەردمان کردی؟ من و باوگد وه نگرانی فرەێگەو وەشوندەو گەردیایمن.»
جا ئەو وەخته ئیجوره شرو کرده قسیه کردن: «ئیمڕو ئی نویسریای کتاو موقەدەسه، وەختێ که گوش دیاینه لێ هاته دی.»
فیلیپوس نەتەنائیل پەێا کرد و وەپێ وەت: «ئەوه که موسا وەناو تەورات و هەر ئیجوره پەێخەمەریلیش له باوەتێ نویسانه، دیمنەسەو! ئەیو عیسای ناسری، کوڕ یوسفه.»