41 ئەوانه له خوەشیا ماتێانەو بردوی و نیەتویەنستیان باوەڕ بکەن. ئمجا وەپێان وەت: «چشتێ ئەڕا خواردن دێرین؟»
عیسا وەپێان وەت: «ڕوڵەیل، ماسی گردینه؟» جواو دان: «نه!»
هەر ئیجوره ئیوەیش ئێرنگه خەمبارین؛ وەلێ وه دواره دوینمەدان و دڵشادەو بوین، هویچکەیش خوەشیەگەدان له لێدان نیەسینێد.
وەلێ وەختێ ئەوانه شنەفتن که عیسا زنیەو بیه و مریەم دیەسێ، باوەڕ نەکردن.
ئەو دو نەفەره هاتنەوه و باقیان وه ئی ئەمرە ئاگادار کردن، وەلێ قسیەێ ئیانیشه باوەڕ نەکردن.
ئمجا عیسا وه ئەو یانزه نەفەره، وەختێ داشتن نان خواردیان، ئاشکرا بی و ئەوانه وەبونەێ بی ئیمانی و دڵڕەقێان سەرزنشتێان کرد، چوینکه قسیەێ کەسیلێ که وەشون مردن و زنیەو بینی دوینەی، باوەڕ نەکردن.
وەلێ ڕەسولەیل قسیەێ ژنیل، وه وڕاوه زانستن و قسیەیلیان باوەڕ نەکردن.
ئیه وەت و قاچقولی نیشانیان دا.
یەێ تیکه ماسی برشیاێ دانه پێ.
وەختێ دەنگ پتروس ناسی، بی ئەوه که دەرەگه واز بکێ، ئەوقره خوەشاڵەو بی، دەویه ناو خەوەر دا: «پتروس وه دەم دەر وساس!»
چەن گله ماسی بویچگیش داشتن. جا عیسا ئەوانەیش بەەرکەت دا و وەت تا بنەنێ وەر دەس مەردم.