14 وەپێان وەت: «ئی پیا وه بخت ئیه که مەردم وه یاخیگەری هان دەێ، هاوردینه ئەڕا لام. مه وه نوای چەو ئیوه بازخوازیه لێ کردم، ئێرنگەیش هویچ مدوێگ وه ڕاس بوین بختیل ئیوه نێیمەو.
ئەڕا ئیه که وه ڕاسی شایسه بی که ئیمه ئیجور کاهن گەوراێگ بیاشتویم، کاهنێگ قودوس، بێتاوان، بی لەک و پێس، جیا له گوناکاریل و له ئاسمانیل بەرزتر کریا.
ئەوانه هەر چەن هویچ مدوێگ ئەڕا سزاێ مردنێ پەێا نەکردن، له پیلاتوس تواسن تا ئەیو بکوشێ.
وەختێ فەرماندەێ سەربازەگان و ئایەمەگانێ که نگابانی عیسا دیان، زەویه لەرزه و ئەو چشتیله که هەڵکەفت دین، فره رخێان چی، وەتن: «وه ڕاسی ئیه کوڕ خودا بی.»
وەختێ پیلاتوس دی که فایده نێری و بەڵکەم خەریکه بوده ئاژاوە، ئاو تواس و دەسیل خوەێ وه نوای جەماێەتەگه شورد و وەت: «مه له خوین ئی پیا هویچ تاوانێ نێرم. خوەدان زانین!»
وەختێ پیلاتوس وه سەر تەخت داوەری دانیشتوی، ژنەگەێ ئیجور پێخامێگ ئەڕاێ کل کرد: «وەگەرد ئەو پیاێ سالحانه کارێ نیاشتو، چوینکه ئیمڕو خەوێگ له باوەت ئەیو دیمه که وەبونەێ ئەو خەوه رەنج فرەێگ کیشام.»
وەت: «گونا کردمه و بیمەسه بایس خوین بێ گوناێگ.» ئەوانه وەتن: «وه ئیمه چه؟ خوەد زانی!»
جویلەکەیل نیشتەجێ ئەوره له جویلەکەیل تسالونیکی نەجیم تر بین. ئەوانه کەڵام خودا وه تاسەوه قەبوڵ کردن و هەر ڕوژ وردەو بویانه کتاو موقەدەس تا وه ڕاسدرسی قسیەیل پولوس دڵنیا بون.