12 ئەوه وه پوش بان وتاخێگ گەورا و داخریاێ وەپێدان نیشان دەێ. ئەوره گورجەو بکەن.»
وەختێ ڕەسینه شار، چینه ئەڕا باڵاخانەێگ که وه ئەوره مەنیان. ئەوانه پتروس و یوحەنا، یاقوب و ئاندریاس، فیلیپوس و توما، بەرتولما و مەتا، یاقوب کوڕ حەلفای و شەمعون وڵات پارێز و یەهودا کوڕ یاقوب بین.
هەوەجی نیاشت کەسێگ له باوەت ئایەم ئەڕاێ شاێەتی بێی، چوینکه خوەێ زانستیا چه ها ناو دڵ ئایەم.
وه ئەو باڵاخانەێگ که وەناوێ گردەو بویمن، چراخ فرەێگ بی.
سێیەم جار عیسا له لێ پرسی: «ئێ شەمعون، کوڕ یوحەنا، دوسم دێرێ؟» پتروس وەبونەێ ئیه که عیسا سێ جار له لێ پرسی، دوسم دێرێ؟» نارەحەت بی وەپێ وەت: «ئێ خوداوەند، تو له گشت چشتێگ خەوەر دێرێ؛ تو خاس زانید که دوسد دێرم.» عیسا وەپێ وەت: «وەرکەگانم بلەوەڕن.
وه ساێو ماڵەگه بویشن: ”ماموستا وەتیه: ’مێوانخانەگه ها کوره تا نان ئێواره پسەخ وەگەرد شاگردەگانم بخوەم؟“‘
ئەوانه چین و گشت چشتێگ هەر ئەوجورە که وەپێان وەتوی دینەو، نان ئێواره پسەخ گورجەو کردن.