29 «خوداوەندا، ئێرنگه وه پێ وادەێ خوەد، خزمەتکارەگەد وه سڵامەت مرەخەسێ کەی.
ئمجا دەنگێگ له ئاسمانەو شنەفتم که وەتیا، «بنویس: خوەش وه حاڵ ئەوانه که له ئیەولا وەناو خوداوەند مرن.» جا روح خودا فەرمایش کرد: «وه ڕاسی خوەش وه حاڵ ئەوانه چوینکه له زامەتیل خوێان ئارام گرن، ئەڕا ئیه که کاریلێان وه شونێانەو تێد!»
له ناو ئی دوانه سەخت هامه کیشکاشا: ئاوەختی دێرم له ئی دنیا بچم و وەگەرد مەسیح بوم، چوینکه ئیه فره خاستره؛
روحالقودوس ئەڕاێ ئاشکرا کردوی تا مەسیح خوداوەند نوینی، نیەمرێ.
شەمعون گردێ باوش و ستایش خودا کرد و وەت:
ئیانه دەنگ بەرز هەڵ هاوردن که: «ئێ خوداوەندێگ که وه هەر چی چشته حاکمی، ئێ قودوس، ئێ که حەقی، تا کەی داوەری نیەکێ و ئنتقام خوین ئیمه له نیشتەجێیل زەوی نیەسینێد؟»