6 زەکا زویزی هاته خوار و وه خوەشیەو مێوانداریه لێ کرد.
لاوی وەناو ماڵەگەێ خوەێ مێوانی گەوراێگ ئەڕا عیسا خسته ڕێ، جەم گەوراێگ له باجگریل و باقی مەردم وەگەردێانەو نیشتوینه سەر سفره.
ئمجا بردێانه ئەڕا ماڵ خوەێ و سفرەێگ ئەڕاێان دا خست. خوەێ و گشت بنەماڵەگەێ وه بونەێ ئیه که ئیمان هاوردنه خودا دڵشادەو بوین.
لەشون ئیه که خوەێ و بنەماڵەگەێ خوسڵ تەعمید گردن، پاملمان بی و وەت: «ئەگەر باوەڕ دێرین که وه خوداوەند ئیمان هاوردمه، بان ئەڕا ماڵەگەم و له ئەوره بمینن.» دەس ئاخر قەبوڵ کردیم.
جا کەسیلێ که قسیەیلی قەبوڵ کردن، تەعمید گردن. له ئەو ڕوژه نزیک سێ هەزار نەفەر وه ئەوانه فێشترەو بی.
جا وه پەله چین و مریەم و یوسف و مناڵەگه که وەناو ئاخوڕەگه خەفتوی دینەو.
وەختێ عیسا ڕەسیه ئەو شونه، نوڕیه بان و وەپێ وەت: «زەکا، زوی بەوه خوار چوینکه ئیمڕو باێه وه ماڵ تو بمێنم.»
مەردم وەختێ ئیه دین، گشتێ وه خوتەخوت کردن وەتیان: «چیەسه مێوانی وه ماڵ گوناکارێگ.»