4 قازی تا ماوەێگ دەربەنێ نوی. وەلێ دەس ئاخر له لاێ خوەێ وەت: ”هەر چەن ترسێگ له خودا نێرم و دەربەن مەردمیش نیم،
«کاروەدەس وەگەرد خوێەو فکر کرد: ”چه بکەم؟ ئەرواو تواێ له کار بکێدەمه دەیشت. تویەناێ بیل کوتاین نێرم و له گێاێ کردنیش عارم تێ.
جا وەگەرد خوێەو فکر کرد، ”چه بکەم، چوینکه شونێگ ئەڕا ئەمبار کردن خەرمانەگەم نێرم؟“
فەرمایش کرد: «وەناو شارێگ قازیگ بی نه له خودا ترسێگ داشت، نه دەربەن مەردم بی.
وەناو ئەو شاره بێوه ژنێگ بی که یەێسەر هاتیاده ئەڕا لاێ و وەتیا: حەقم له دشمەنم بسێن.
«ئمجا ساێو باخەگه وەت: ”چه بکەم؟ کوڕه عەزیزەگەێ خوەم کل کەم؛ هاتێ حرمەتی بگرن.
بێجگه ئیه، باوگیلێگ جەسەیی داشتیمنه که ئەدەومان کردن و ئیمه حرمەتیان گردیم. ئیسه، چەنێ فرەتر باێه له باوگ روحیل گوش بتەکنیمن تا زنەیی بیاشتویمن.