4 ئەگەر ڕوژێ هەفت جار وه حەق تو گونا کرد و هەفت جار هاته ئەڕا لاد و وەت: ”توبه کەم،“ ئەوه بوەخش.»
وه چەواشەوه، «ئەگەر دشمەند ورسێه، تێرێ بکه! ئەگەر تیەنیه، چشتێ بیه پێ تا بنوشێ! ئەڕا ئیه که وەگەرد ئی کاره جورێگ شەرمزارێ کێ که چماێ سکڵیل گڕان خیده مل سەریەو.»
قەردەگانمان بوەخش، هەر ئەوجورە که ئیمەیش قەردداریلمان بەخشیمنه.
باوگ ئاسمانی منیش وەگەرد هەرکامدان هەر ئیجوره ڕێ رەوشت کەی، ئەگەر ئیوەیش براگەدان وه گێ دڵیگ نەوەخشین.»
وەلێ ئەگەر گوشه لێد نێا، یەک یا دو نەفەرتر وەگەرد خوەد بوه تا ”هەر قسیەیگ وه شاێەتی دو یا سێ شاێەتیدەر سابت بود.“
وەلێ مه وەپێدان ئویشم دشمەنیلدان دوس بیاشتون و ئەڕا ئەوانەیش که ئازاردان دەن دوعای خیر بکەن.
ڕەسولەیل وه عیسا خوداوەند وەتن: «ئیمان ئیمه فرەوه بکه!»