5 ئمجا، قەردداریل ئەرواوەگەێ گله وه گله چڕی. له یەکمین پرسی: ”چەنێ قەرددار ئەرواوەگەمی؟“
وەختێ شرو کرده حساوکتاو، یەکی هاوردنه ئەڕا لاێ که ده هەزار کیسەێ تەڵا وەپێ قەرددار بی.
قەردەگانمان بوەخش، هەر ئەوجورە که ئیمەیش قەردداریلمان بەخشیمنه.
وەلێ وەختێ هەر ئەو خزمەتکاره چیاده دەیشت، یەکی له هاوکاریل خوەێ دی که سەد دینار وەپێ قەرددار بی. جا گردێ و چنگ ناده قوڕگێ و وەت: ”قەردەگەد بیەرەو!“
زانستم چه باێه بکەم تا وەختێ له کاروەدەسێ لام بردن، کەسیلێ بون ڕێم بێەنه ماڵ خوێان.
جواو دا: ”سەد خومره روین زیتون.“ وەت: ”سورەتحساوەگەد بگر، زوی بنیش و بنویس، پەنجا خومره!“