7 وەپێدان ئویشم، هەر ئیجوره ئەڕا یەێ گوناکار که توبه کەید، جەشن و شادی گەوراترێگ وه ئاسمان بەر پا بود تا ئەڕا نەوەد و نو ئایەم سالحانه که هەوەجی وه توبه نێرن.
من ناتمه تا سالحان بەڵکەم تا گوناکاریل دەنگ بکەمه ئەڕا توبه کردن.»
وەپێدان ئویشم، هەر ئیجوره وەختێ گوناکارێگ توبه بکێ فریشتەیل خودا شادی کەن.»
وەلێ ئێرنگه باێه جەشن بگریم و شادی بکێمن، چوینکه ئی براده مردوی، زنیەو بی؛ گوم بوی، پەێا بی!“»
وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، ئەگەر پەێاێ بکێ، ئەڕا ئەو یەێ گله فرەتر خوەشاڵەو بود تا ئەو نەوەد و نو گله پەسه که گوم نوینه.
دەورانێ من جیا له شەریعەت زنی بیم؛ وەلێ وەختێ حوکم شەریعەت هات، گونا زنیەو بی و من مردم.
عیسا وەپێان وەت: «ئیوه ئەو کەسیلینه که خوەدان وه مەردم، سالحان نیشان دین، وەلێ خودا وه دڵدان ئاگا و بیناس. هەر چشتێ که وه لاێ مەردمەو قورپ فرەێگ دێرێ، خودا قیزێ له لێ تێ!
وەلێ وه جواو باوگێ وەت: ”بنوڕ، ئیه چەن ساڵه جور یەێ خوڵام خزمەت وەپێد کردمه و هەراێهەر وه ژێر فەرماند دەر نەچیمه. وەلێ تو هویچ وەخت تەنانەت یەێ گیسکه کوڕپەێگ وەپێم نیایده تا وەگەرد ڕەفیقیلم مێوانیێگ بخەمه ڕێ.
جا کاریلێ بکەن که شایسەێ توبه بود.
چوده ئەڕا ماڵ، ڕەفیقەیل و هاوساگانێ چڕێد و ئویشێ: ”وەگەرد منەو شادی بکەن، چوینکه پەسه گوم بیەگه پەێاێ کردمه.
«وه یا کام ژنه که ده سکەێ نقره بیاشتود و وەختێ یەکی وه ئەوانه گوم بود، چراخێگ ڕوشن نەکێد و ماڵەگه گزێ نێید و تا نوینیدیەو دەس له وشکانن هەڵنەگرێ؟