13 وەشون چەنێ، کوڕ بویچگەگه هەر چی داشت گردەو کرد و چیه ئەڕا وڵات دویرێگ و دارایەگەیشێ وه ئەوره وه ئەڵواتی دادەێ واێا.
«پیاێ دەوڵەمەنێگ بی که دڵنگ ئەرخەوانی له کەتان نازک کردیا وەر و هەر ڕوژ خەریک خوەش گوزەرانی بی.
ئمجا عیسا وه شاگردیل خوەێ وەت: «دەوڵەمەنێگ کاروەدەسێگ داشت. وەختێ شکایەت وەپێ رەسی که کاروەدەسەگەێ دێرێ دارایەگەێ دەێده واێا،
وەلێ ئێرنگه ئی کوڕده هاتێەسەو، کوڕێگ که دارایەگەد وەگەرد لەشفروشیل داده واێا، ئەڕاێ گور پەروارێگ سەر بڕیده!
له جێ ئەو خراویه که کردنه، خراوی دوینن. خوەشنودیان ئیەسه له ڕوژ ڕوشن شاوەت هەواوهەوەسیل خوێان وه جێ بارن. ئەوانه لەکەیل نەنگیگن که تەنانەت وەختێ له ناو جەشن هانەگەرددان، له فێڵێل خوێان کەیف کەن.
ئەیو هات و مزگانی ئاشتی و سڵامەتی وه ئیوه که دویر بین و وه ئەوانه که نزیک بین، جار دا.
وەلێ ئێرنگه وەناو مەسیح عیسا، ئیوه که زەمانێگ دویر بین، وه وەسلەێ خوین مەسیح هاوردیاینەسه نزیک.
یەێ ڕوژ کوڕه بویچگەگه وه باوگێ وەت: ”باوگه، بەشێگ له دارایەگەد که وه مه رەسێ، ئیسه بیەری پێم.“ ئمجا باوگێ دارایەگەێ وه بین ئەو دو گله بەشەو کرد.
وەختێ هەر چی داشت خەرجی کرد، قاتوقڕی سەختی وه ئەو وڵاته هات ئەویش کەفته تەنگێ سەختێگ.