9 وەلێ هەر کەس له لاێ مەردم من ڕەد بکێ، وه نوای فریشتەیل خودا ڕەد کریەد.
ئەگەر تاموڵ بکێم، وەگەرد ئەیو سەڵتەنەتیش کەیمن. ئەگەر حاشاێ بکێم، ئەیویش حاشامان کەید.
چوینکه هەر کەس له من و قسیەیلم عارێ باێ، کوڕ ئنسانیش ئەو وەخته که وەگەرد جەڵاڵ خوەێ و جەڵاڵ باوگ و فریشتەیل موقەدەس باێ، له لێ عارێ تێی.
چوینکه هەر کەس وەناو ئی نەتەوەێ داوانپێس و گوناکاره له من و قسیەیلم عارێ باێ، کوڕ ئنسانیش وەختێ که وه جەڵاڵ باوگ خوەێ وەگەرد فریشتەیل موقەدەس باێ له لێ عارێ تێی.»
وەلێ هەر که له لاێ مەردمەو مه حاشا بکێ، منیش وه نوای باوگم که ها ئاسمان، حاشاێ کەم.
کردەوەد زانم. بنوڕ، دەر واز کریاێگ له وەر دەم تو نامه که هویچکەسێگ نیەتویەنێ بوەسیدێ. زانم که هێز کەمێگ دێرێ، وەلێ کەڵام مه پارێزانیده و ناو مه حاشا نەکردیده.
ئمجا منیش ئاشکرا وەپێان ئویشم، ”هەراێهەر ئیوه نەناسیمه. له مه دویرەو بکەفن، ئێ خراوکاریل!“
هەر کەسێگ کوڕ حاشا بکێ، باوگیش نێرێ و هەر کەسێگ وه کوڕ ئێقرار بکێ، باوگیش دێرێ.
وەلێ زاوا جواو دا: ”وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، مه ئیوه نیەناسم.“
جا ئێرنگه، ئێ ڕوڵەیل ورد، وەناو ئەیو نیشتەجێ بوین تا وەخت ئاشکرا بوینی دڵنیا بیمن و وەخت هاتنێ، وه لاێ شەرمزار نویمن.
ئمجا وه ئەوانه که هانه لاێ چەپی ئویشێ: ”ئێ ئیوه که لانەت کریاینه، له لێم دویرەو بون و بکەفنه ناو ئاگر ئەبەدی که ئەڕا ئبلیس و فریشتەگانێ گورجەو بیه،
«وەختێ کوڕ ئنسان وەناو جەڵاڵ خوەێ وەگەرد گشت فریشتەگان باێد، ئەوسا وه سەر تەخت پڕ جەڵاڵ خوەێ دانیشێد و
وەپێدان ئویشم، هەر ئیجوره وەختێ گوناکارێگ توبه بکێ فریشتەیل خودا شادی کەن.»
وەلێ پتروس حاشا کرد و وەت: «ژنەگه، مه ئەوه نیەناسم.»