8 «وەپێدان ئویشم، هەر کەس له لاێ مەردمەو وه مه ئێقرار بکێ، کوڕ ئنسانیش وه نوای فریشتەیل خودا ئێقرارێ کەید.
هەر کەسێگ کوڕ حاشا بکێ، باوگیش نێرێ و هەر کەسێگ وه کوڕ ئێقرار بکێ، باوگیش دێرێ.
ئەگەر تاموڵ بکێم، وەگەرد ئەیو سەڵتەنەتیش کەیمن. ئەگەر حاشاێ بکێم، ئەیویش حاشامان کەید.
وەپێدان ئویشم، هەر ئیجوره وەختێ گوناکارێگ توبه بکێ فریشتەیل خودا شادی کەن.»
زانم له کوره نیشتەجێید، ئەوره که تەخت شەیتانه. وه ئی هەمگه وه ناو مه وەفادار مەنیده و ئیمانێ که وەپێم داشتی، حاشا نەکردێ، تەنانەت وه ڕوژگاریل ئانتیپاس، ئەو شاێەت ئەمین منه که وه ناو ئیوه کوشریاد، هەر ئەو شونه که شەیتان وەناوێ نیشتەجێه.
له رەنجێگ که ڕوی کیه پێد، ڕخد نەچود. بنوڕ، ئبلیس تواێ بڕێگ لەلێدان بخێده زندان تا ئەزموندان بکێد و ده ڕوژ بەرد کیشێد. وەلێ تا وه مەرگ وەفادار بمێن که مه تاج زنەیی بەخشمه پێد.
عیسا وەپێ وەت: «ڕووییل کونا ڕووی دێرن و باڵەندەیل ئاسمان لانه، وەلێ کوڕ ئنسان شونێگ ئەڕا سەر وه زەوی ناین نێری.»