23 چوینکه زنەیی وه خواردن و جەسه وه دڵنگ، گرنگتره.
وەختێ تێر بین، باقی خەلەگان فڕه دانه ناو دەریا و کەشتیەگه سوکەو کردن.
ئمجا عیسا وه شاگردیل خوەێ وەت: «جا وه ئیوه ئویشم، نه نگران زنەییدان بون که چه بخوین و نه نگران جەسەدان که چه بکێنه وەر.
بنوڕنه غەڵایل: نەکاڵن و نه درەو کەن، نه کەێان دێرن و نه ئەمبار؛ وەلێ خودا روزیێان دێ. جا ئیوه چەنێ فرەتر له باڵەندەیل تیەرزیەن!