22 ئمجا عیسا وه شاگردیل خوەێ وەت: «جا وه ئیوه ئویشم، نه نگران زنەییدان بون که چه بخوین و نه نگران جەسەدان که چه بکێنه وەر.
ئەڕا هویچ چشتێگ نگران نوین، بەڵکەم وەناو هەر چشتێگ وەگەرد دوعا و لاڵکیان، وەگەرد شوکرکردن، هەر چی خوەدان تواین وه خودا بویشن.
زنەییدان دویر له پویلدوسی بود و وه ئەو چشته که دێرین قانێ بوین، چوینکه خودا فەرمایش کردێه: «هەراێهەر نه وێڵد کەم، و نه هیلمەدە جێ.»
خاست من ئیەسه که له هەر نگرانیگ دویر بوین. کوڕێگ که ژن نەخوازیه نگران کاروبار خوداوەنده، نگران ئیه که چوی خوداوەند خوەشنودەو بکێ؛
جا وەشون ئیه نەون که چه بخوین یا چه بنوشین؛ نگرانیش نەون.
وەختێ ئیوه بردندانه ئەڕا کەنیسەیل و نوای حاکمیل و فەرمانرەوایل، نگران نەون چوی له خوەدان دەفا بکێن یا چه بویشین،
چوینکه زنەیی وه خواردن و جەسه وه دڵنگ، گرنگتره.