16 ئمجا ئی مەسلەته ئەڕاێان هاورد: «پیاێ دەوڵەمەنێگ، زەویزارەگەی بەر فرەێگ دا دەس.
وەلێ خوەێ بی شاێەتی نەێشت؛ ئەیو وەگەرد هەناردن واران له ئاسمان و بەخشین وەرزیل پڕ بار، وەپێدان خاسێ کردێه، خواردەمەنی فرەێگ دەێده پێدان و دڵدانیش پڕ له خوەشی کەێ.»
تا بوینه ڕوڵەیل باوگدان که ها ناو ئاسمان. چوینکه ئەیو خوەر خوەێ وه مل خراویل و خاسیل هەڵ تیەرێ و وارانیشی وه مل دادپەروەریل و ستەمکەریل وارنێ.
وەلێ باقی تویەمەگان کەفتنه ناو زەوی خاس و بەر هاوردن: بڕێگ سەد بەرابەر، بڕێگ شەس و بڕێگ سی بەرابەر.
ئمجا عیسا وه مەردم وەت: «هوشدان بود و له هەر جور حرس و تەما پارێز بکێن، چوینکه زنەیی ئنسان وه فراوانی دارایەگەێ نیه.»
جا وەگەرد خوێەو فکر کرد، ”چه بکەم، چوینکه شونێگ ئەڕا ئەمبار کردن خەرمانەگەم نێرم؟“