10 هەر کەس قسیەیگ وه زد کوڕ ئنسان بویشی، بەخشریەد، وەلێ ئەوه که وه روحالقودوس کفر بکێ، نیەوەخشرێی.
ئەگەر کەسێگ بوینی براگەێ گوناێگ کەێد که بایس مردن نیود، دوعا بکێ و خودا ژیان بەخشیده پێ، ئیه له باوەت کەسیلێگ ئویشم که گونایلێگ کەن که بایس مردن نیود، گوناێگ هەس که بوده بایس مردن. له باوەت ئیجور گوناێگ نیویشم که باێه دوعا کرد.
هەر چەن له جاران، کفرچی و ستەمکەریل و زورگو بیم، وەلێ بەزەیی وە مه کریا، چوینکه له ڕوی نەزانی و بی ئیمانی بی که ئیجوره کردیام.
عیسا وەت: «باوگه، ئیانه بوەخش، چوینکه نیەزانن چه کەن.» ئمجا ئەڕا بەشەو کردن دڵنگەگان عیسا وەناو خوێان تیرپشک خستن.