34 چیه ئەڕا لاێ، شراو کرده بان زامەگانێ و وه روین چەوری کرد و بەسادێ. ئمجا نادێ سوار خەرگەی و بردێ ئەڕا کاروانسراێگ و هێوەتێ کرد.
وه چەواشەوه، «ئەگەر دشمەند ورسێه، تێرێ بکه! ئەگەر تیەنیه، چشتێ بیه پێ تا بنوشێ! ئەڕا ئیه که وەگەرد ئی کاره جورێگ شەرمزارێ کێ که چماێ سکڵیل گڕان خیده مل سەریەو.»
هوشدان بود، کەسێگ خراوی وەگەرد خراوی جواو نید، بەڵکەم هەمویشه وەشون خاسێ کردن وه یەکترەکی و وه گشت مەردم بوین.
ئەوه یەکم زگێ که کوڕێگ بی وه دنیا هاورد. مناڵەگەێ پێچاده ناو کوڵپیچگ و نادێ ناو ئاخوڕێگ و خەفانی، چوینکه وەناو مێوانخانه شونێگ ئەڕاێان پەێا نوی.
ئی ژنه هەر چی وه دەسێ هات، کرد. ئەوه وەگەرد ئی کاره، جەسەێ مه ئەڕا وەرجه وه قەور ناین، ئەتر ماڵی کرد.
وەلێ ڕێویارێگ که له مەردم سامره بی وەختێ رەسێ ئەوره پیاگه دی، دڵی ئەڕاێ سزیا.
ئی ڕوژەگەێ، دو دینار دا ساێو کاروانسەراگه و وەت: ”له ئی پیا هێوەت بکه ئەگەریش فرەتر له ئیه خەرج کردی، وەختێ هاتمەو دەمێ پێد.“