25 یەێ ڕوژ یەکی له قازییل شەریعەت هەڵساد تا وەگەرد ئی پرسیاره، عیسا ئەزمون بکێ: «ئێ ماموستا، چه بکەم تا بومه میراتی خوەر زنەیی ئەبەدی؟»
یەکی له سەروکیل جویلەکە له لێ پرسی: «ماموستاێ خاس چه بکەم تا بومه میراتی خوەر زنەیی ئەبەدی؟»
چوینکه ئەگەر میراتەگه له سەر بنیاد شەریعەت بود، دی له سەر بنیاد واده نیه؛ وەلێ خودا ئەوه له ڕێ واده بەخشادێ ئێبراهیم.
وەلێ زانایل فرقەێ فەریسی و قازییل شەریعەت که قەبوڵ نەکردن وه دەس یەحیا تەعمید بگرن، خاست خودا ئەڕا خوێان ڕەد کردن.
وەختێ عیسا کەفته ڕێ، پیاێگ وه دەودەوان هات، وه نوای زرانی دا زەوی و پرسی: «ماموستا خاسەگه، چه بکەم تا بومه میراتی خوەر زنەیی ئەبەدی؟»
یەکی له ماموستایل تەورات، هاته نزیک و قسیەیلیان شنەفت. وەختێ دی عیسا جواو خاسێگ دا پێان، وه لێ پرسی: «کام وه حوکمەگان، گرنگترین گشتێانه؟»
چوینکه وەپێدان ئویشم فرەێگ وه پەێخەمەریل و پادشایل ئاوەختی داشتن ئەوه که ئیوه دوینین، بوینن و نین، ئەویش که ئیوه شنەفین، بشنەفن و نەشنەفتن.»
عیسا وه جواوی وەت: «وەناو تەورات چه نویساس؟ له لێ چه حالید بود؟»
ئیه وەتن تا ئەزمونێ بکەن و چشتێ ئەڕا بخت کردن وەپێ وه دەس بارن. عیسا چەمیادەو، وه کلکێ له بان زەوی نویسیا.
عیسا وه جواویان وەت: «موسای پەێخەمەر چ حوکمێگ داسه پێدان؟»