18 عیسا وەپێان وەت: «شەیتان دیم که جور پرویسکه وه ئاسمانەو کەفتیاده خوار.
فریشتەێ پەنجم پف کرده شیپورەگەێ و مه هەسارەێگ دیم که له ئاسمانەو کەفته بان زەویا. کلیل چاێ هاویه که بن نێری، دریاده ئی هەساره.
له باوەت داوەری، چوینکه سەروک ئی جهانه ماکوم کریاس.
ئێرنگه وەخت داوەری ئی جهانەسه؛ ئێرنگه سەروک ئی جهانه دەر کریەد.
هەر کەسێگ وەناو گونا زنەیی بکێ له ئبلیسه، چوینکه ئبلیس هەر له سەرەتا گونا کردیاد و گونا کەی. کوڕ خودا وه ئی بونه ئاشکرا بی تا کاریل ئبلیس نابود بکێ.
جا چوینکه مناڵیل وەناو خوین گوشت بەشدارن، هەر ئیجوره ئەیویش خوەێ وەناو ئی چشتیله بەشدارەو بی تا له ڕێ مەرگ، خاون هێز مەرگ یانێ ئبلیس له بین بوێد و
ئەوه، ئەژدەها، ئەو مار جارانه که هەر ئەو ئبلیس و شەیتانەسه، گرد و ئەڕا هەزار ساڵ گیرودەێ کرد و
ئمجا عیسا وەته پێ: «دویرەو بکەفه مه ئێ شەیتان، چوینکه وەناو تەورات نویسریاس: «”خوداوەند، خوداێ خوەد بپەرەس و تەنیا وه ئەیو خزمەت بکه“»