2 وەناو ماڵ باوگ ئاسمانیم وتاخ فرەس. ئەگەر ئیجوره نویاد مەر وەپێدان وەتیام چم تا شونێگ ئەڕادان گورجەو کەم؟
ئێرنگه زانیمن هەر وەخت ئی دەواره که ها بان زەوی که وەناوێ نیشتەجێیمن بڕمێد، ماڵێگ له خودا دێریم که ئەبەدیه و ها ناو ئاسمان، ماڵی که دەس درسی نەکردیه.
شەمعون پتروس وەت: «گەورەم، ئەڕا کوره چید؟» عیسا جواو دا: «تو ئێرنگه نیەتویەنی ئەڕا ئەو شونێگ که چم وەشونمەو باێ؛ وەلێ دویاجار وەشونمەو تێی.»
چوینکه وه ئێره شارێگ که هەر بمینێد، نێریم بەڵکەم هایمنه شون ئەو شاره که باێه باێ.
جا شار موقەدەس یانێ ئورشەلیم تازه دیم که له ئاسمان له لاێ خوداوه هاتیاده خوار، گورجەو کریاێگ هەرجور وەویگ که ئەڕا شویەگەێ خوەێ ڕەژیایدەو.
هەر کەسێگ بوێدەو، ئەوه کەمه کوڵەکەیگ له ناو مابەد خوداێ خوەم. ئەوه هەراێهەر ئەوره نێلیده جێ. وه ملێەو ناو خوداێ خوەم و ناو شار خوداێ خوەم، یانێ ئورشەلیم تازه که له لاێ خودا خوەم له ئاسمان تێدە خوار، نویسم و ناو تازه خوەم نویسم.
چوینکه چەوەڕێ شارێگ بی که بنیادێ بەردەوامه و مێمار و درسکەرەگەی خوداس.
ڕوڵەیل ورد، تا کەمێگتر وەگەرددانەو مینم. وەشونمەو گەردین و هەر ئەوجورە که وه جویلەکەیل وەتم، ئێرنگەیش وه ئیوه ئویشم نیەتویەنین باینه ئەڕا ئەو شونه که مه چم.
وەلێ ئیانه وەپێدان وەتمه تا ئەوسا که وەخت هەڵکەفتنێان رەسێ، بارینه هویردان که مه ئاگاداردان کردم. مه له سەرەتاوه ئی چشتیله وەپێدان نەوەتم، چوینکه خوەم وەگەرددانەو بیم.
باوگه، توام ئەوانه که دایدەسه پێم له هەر کوره بوم وەگەردمەو بون، تا جەڵاڵ مه بوینن، هەر ئەو جەڵاڵێگ که دایدەسه پێم؛ چوینکه وەرجه دامەزرانن جهان دوسم داشتی.
شونێگ که عیسا هەر جور نواکیش ئیمه و له جێ ئیمه، چیەسه ناو؛ هەر ئەیو که بیەسه کاهن گەوراێ ئەبەدی، له جیگەێ ملکیسدق.
«هەر کەسێگ بوێدەو، وەپێ ئجازەێ دانيشتن وەگەردمەو وه مل تەختەگەێ خوەم بەخشم، هەر ئەوجورە که مه بردمەو وەگەرد باوگم وه مل تەختەگەێ دانیشتم.
له لاێ عیسا مەسیح، ئەو شاێەت ئەمینە و یەکم زگ له ناو مردگیل و فەرمانرەواێ پادشایل زەوی، وه ملدانەو بود. وه ئەیو که ئیمەیش دوس دێرێ و وەگەرد خوین خوەێ ئیمه له گونایلمان ڕزگار کردێه و
وەئیجوره روحالقودوس نیشان دێ تا زەمانێگ که بەش یەکم هێمراێ بەردەوامه، ئەو ڕێه که وه موقەدەسترین شون چود هێمراێ واز نویه.
ئی ڕاسیه وه پێ ئمید وه زنەیی ئەبەدیه که خوداێگ که هەراێهەر درو نیویشی، له ئەزەڵ وادەێ داسه پێمان و
چوینکه خودا ئیمه نه ئەڕا خەزەو، بەڵکەم ئەڕا وه دەس هاوردن نجات له ڕێ خوداوەندمان عیسا مەسیح دیاری کردێه،
چوینکه وەپێ نیشان دەم وەبونەێ ناو من چ رەنجیلێ باێه بکیشێد.»
شنەفتین که وەپێدان وەتم، ”مه چم، وەلێ وه دواره تیەمەو ئەڕا لادان.“ ئەگەر دوس مه بیاشتیاین، خوەشاڵەو بویاین که چمه ئەڕا لاێ باوگ، چوینکه باوگ له مه گەوراتره.
خوڵامەگه وەت: ”گەورەم، دەستورد ئەنجام دام، وەلێ هێمراێ جا هەس.“