3 داوا کین و وەدەس نیەتێەرین، وەبونەێ ئیه که وه ئامانج خراو داوا کین تا خەرج هەواوهەوەسیلدان بکێن.
ئیەسه ئەو دڵنیاییه که له وه ئەیو دێریم که ئەگەر وه پێ خاست ئەیو داواێ چشتێ له لێ بکێم، شنەفیدەمان.
و هەر چی له لێ داوا بکێم وه دەس تیەرێم، چوینکه حوکمیلێ وه جێ تیەرێمن و ئەو کاره کەیمن که بوده بایس خوەشنودی ئەیو.
ئی شەڕیل و مرافەیل ناودانه له کوره سەرچاوه گرن؟ مەر ئیه نیه که هەواوهەوەسیلدان له ناودان چینەسه گژ یەکەو؟
وەشون چەنێ، کوڕ بویچگەگه هەر چی داشت گردەو کرد و چیه ئەڕا وڵات دویرێگ و دارایەگەیشێ وه ئەوره وه ئەڵواتی دادەێ واێا.
عیسا وەپێان وەت: «ئیوه نيەزانين داواێ چه کین. تویەنين له جامێ که مه نوشم، بنوشین و خوسڵ تەعمیدی که مه گرم، بگرین؟»
عیسا جواو دا: «ئیوه نيەزانين داواێ چه کین! تویەنين وه ئەو جامه که وه ئی زویه مه نوشم، بنوشین؟» وەتن: «تویەنیمن.»
وەلێ ئێرنگه ئی کوڕده هاتێەسەو، کوڕێگ که دارایەگەد وەگەرد لەشفروشیل داده واێا، ئەڕاێ گور پەروارێگ سەر بڕیده!
چوینکه هەر کەس داوا بکێ، وه دەس تیەرێد؛ هەر کەیش مینه بکێ، دوینیدەو؛ هەر کەیش دەر بکوتێ، وه ڕوی واز بود.