17 جا هەر کەسێگ بزانێ چ کارێگ درسه و ئەوه وه جێ نارێد، گونا کردێه.
عیسا وەپێان وەت: «ئەگەر کور بویاین بیتاوان بین؛ وەلێ ئیسه که ئویشین: ”دوینیمن“، تاوانبار مینین.
ئیسه که ئیانه زانين، خوەش وه حاڵدان ئەگەر بارینێانه جا.
ئەگەر ناتیام و ئەڕاێان قسیه نەکردیام، گوناێگ نیاشتن؛ وەلێ ئێرنگه دیتر دەسپێچکێگ ئەڕا گونایلێان نێرن.
چوینکه ئەڕا ئەوانه خاستر بی که هویچ وەخت ڕێ سالح بوین نیەناسیان، تا ئیەک وه شون ناسینێ، له حوکم موقەدەسیگ که سپاریاسه پێان، هەڵوگەردن.
هەر چەن له حوکم دادپەروەرانەێ خودا ئاگادارن که ئەوانەێ که ئیجور کاریلێ کەن، سزاێان مەرگه، نه تەنیا خوێان ئەو کاریله کەن، بەڵکەم کەسیلێگیش که ئەو کاریله کەن، مور کەن.
جا ئێ ئەو چشته که خاسه ئەڕا من بیه بایس مەرگ؟ هەراێهەر! گونا بی که له ڕێ ئەو چشته که خاسه، مەرگ وەناو من هاورده دی تا ویجوره گونا، گونا بینی مالوم بود و له ڕێ حوکم شەریعەت خراوی گونا مالوم بود که چەنێ بی ئەنازەس.