16 و کەسێگ له ئیوه وەپێان بویشی: «بچن وه سڵامەت، گەرم و تێر بوین،» بی ئیه که هەوەجییل جەسەیان بیده پێان؛ چ فایده؟
مابەت باێه دویر له دوڕویی بود. له شەڕئاشویی قیندان باێ و قورس بلچکێینه ئەو چشته که خاسه.
ئی دەستوره نیەمه پێدان، بەڵکەم وه بەراورد وەگەرد تەقالاێ کەسیل تر توام ڕاسی مابەتدان ئەزمون بکەم.
ئمجا عیسا شاگردەگان چڕیه لاێ خوەێ و وەت: «دڵم وه حاڵ ئی مەردمه سزێ، چوینکه ئێرنگه سێ ڕوژه هانه گەرد من و دی چشتێگ ئەڕا خواردن نێرن. نیەتوام ئەوانه ورسی کلیان بکەم، نەخواێ وەناو ڕێ پا بخەن و بڕ نەکەن.»
چوینکه ورسێم بی، نان داینه پێم، تیەنیم بی، ئاو داینه پێم، غەریو بیم، جا داینه پێم.
ڕویت بیم، دڵنگ کردینه وەرم، نەخوەش بیم، سەر داینه لێم، زندانی بیم، هاتین ئەڕا دینم.“
عیسا وەپێ وەت: «دویەتەگەم، ئیماند شەفاد داس. وه سڵامەت بچو له ئی نەخوەشیشه ڕزگار بو!»