13 وەبونەێ ئیه که ئەوه که بەزەیی وه کەسێگ ناتیه، وه بەزەیی داوەری نیود. بەزەیی وه مل داوەری زاڵەو بود!
خوەش وه حاڵ ئەوانه که بەزەیی کەن، چوینکه بەزەیی تێدە پێانەو.
وەلێ ئەگەر خەتایل مەردم نەوەخشین، باوگ ئاسمانیدانیش خەتایل ئیوه نیەوەخشێ.
«داوەری نەکەن تا داوەری نەکرێین. ماکوم نەکەن تا ماکوم نوین. بوەخشن تا بوەخشرێن.
ئێرنگه حەقدەس کارکەریلێ که وەناو زەویزاریلدان درو کردنه، هەر ئەو حەقدەسه که ئیوه وه لیلاجیەو ئەڕا خوەدان ناینەسێ لا، وه زد ئیوه هاوار کەن و هاوار درەوکەرەیل وه گوش خوداوەند لەشکەریل ڕەسیه.
وەلێ ئێبراهیم جواو دا: ”ڕوڵەم، باره هویرد که تو وەناو زنەیی، له چشتیل خاس خوەد لەزەت بردێ، ئەو وەخته چشتیل خراو نسیو ئیلعازەر بی. ئێرنگه ئەوه وه ئێرا ها ناو ئاشاسێگ و تو هایده ناو عەزاو.
وەلێ ئەو زانیاری که له ئاسمانه، یەکم جار پاکه، ئمجا ئاشتیخوازه، نەرم و ئاموژیاری گوشدەره، نیقەڵتوز له بەزەیی و بەریل خاسه، دویر له دوچەوەکی و دوڕوییه!