16 برایل عەزیزم، گول مەخون!
برایل عەزیزم، ئیه بزانن: هەر کەس وەناو شنەفتن تن بود، وەناو قسیه کردن کول بود و وەناو توڕه بوینیش کول بود!
جا ئێ عەزیزەیلم، هەر ئەوجورە که هەمویشه گوش تەکانینه، ئێرنگەیش نه تەنیا وەختێگ که هامه لادان، بەڵکەم فره فرەتر وەختێ له لادان نیم، نجات خوەدان وه ترس و لەرزەو بگرنه کار؛
فریو نەخوەین: نیود وه خودا تویلەکی بکێن. چوینکه ئایەم هەر چی بکاڵێ، هەر ئەوەیشه درەو کەی.
ئاگادار بوین کەسێگ ئیوه وەگەرد فەلسەفه و فریو پویچ گیرودەدان نەکەید، که وه پێ نەریت ئایەمیل و بیروڕایل سەرەتایی ئی جهانەسه، نه وه پێ مەسیح.
بیلن مابەت برایی بەردەوام بود.
ئیه ئویشم تا هویچکەسێگ ئیوه وەگەرد باسیلێگ که بود باوەڕێ بکێ، گولدان نێید.
برایل عەزیزم، گوش بگرن! مەر خودا دەستەنگیل ئی جهانه هەڵنەوژاردیه تا وەناو ئیمان دەوڵەمەن بون و پادشایێگ وه میراتی بوەن که ئەیو وه ئەوانه که دوسی دێرن، واده داس؟
که له ڕاسی دویرەو کەفتنه و ئویشن زنیەو بوین مردگیل هەر ئێرنگه وه جێ هاتێه و وه ئیجوره ئیمان بڕێگ خاپور کەن.
جا، ئێ برایل عەزیزم که تاسەێ دیندان دێرم، ئێ ئیوه که خوەشی و تاج سەر منین، ئێ عەزیزەیلم، وەئیجوره وەناو خوداوەند بەردەوام بوین.
ئێ نيەزانين کەسیلێ که حەق نەنه ژێر پا نیەونه میراتیخوەر پادشایی خودا؟ خوەدان گول مەێەن! داوانپێسیل، بتپەرەسیل، خێزیل، نێربازیل،
خودا نه خوداێ مردگیل، بەڵکەم خوداێ زنییله. جا ئیوه فره هاینه ناو هەڵه!»
عیسا وەپيان وەت: «ئیه خوەێ مەر نیشان نیەی ئیوه گومڕاین، وه ئی بونه که نه له کتاو موقەدەس ئاگادارین و نه له هێز خودا؟
عیسا جواویان دا: «ئیه خوەێ نیشان دەێ ئیوه چەنێ گومڕاین، چوینکه نه له کتاو موقەدەس ئاگادارین و نه له هێز خودا!
یەکی له ئەو ڕوژیله، پتروس وەناو براگانێ که گشتێان نزیک سەد وه بیس نەفەر بین، وساد و
ئێ برایلم، هەر وەخت وەگەرد ئەزمونیل جورواجور ڕوی وه ڕوی بوین، وه خوەشی گەوراێگ بزاننێ!
برایلم، ئیوه که وه خوداوەندمان عیسا مەسیح، خوداوەند جەڵاڵ ئیمان دێرین، له بین ئایەمیل دوچەوەکی نەکێن.
برایلم، چ فایده ئەگەر کەسێگ بویشێد ئیمان دێرێ، وەلێ کردەوه نياشتود؟ مەر ئیجوره ئیمانێگ تویەنێ نجاتی بێید؟
برایلم، نەخواێ که قێر فرەێگ له لێدان بتواین بوینه ماموستا، چوینکه زانين وه مل ئیمه ماموستایل، داوەری سەختترەو بود.
له یە دەم، هەم ستایش تێده دەیشت، هەم نووڕ! ئێ برایلم، خاس نیه ئی چشتیله ئیجوره بود.
ئێ برایل، خراوی یەکترەکی نەویشن. هەر کەس له براگەێ خوەێ خراو بویشی، یا براگەێ خوەێ ماکوم بکێ، وه ڕاسی وه شەریعەت خراو وەتیه و شەریعەت ماکوم کردێه. وەلێ ئەگەر توی شەریعەت ماکوم بکێ، دیتر نه وەجێ هاوەر شەریعەت، بەڵکەم داوەر ئەویده!
وەلێ گرنگتر له گشتێ، ئێ برایلم، قەسەم مەخوەن؛ نه وه ئاسمان، نه وه زەوی و نه وه هویچ چشتێگ تر. بەڵکەم بیلێن ’بەڵێ‘ ئیوه هەر ئەو بەڵێ بود و ’نەی‘ ئیوه هەر ئەو نه، نەخواێ ماکوم بوین.
برایلم، ئەگەر کەسێگ وەناودان له ڕاسی چەفتەو بود و یەکیگتر ئەوه بارێدەو،
