8 وه یەێ لاوه، کەسیلێ دەکوتی گرن که مرن؛ وەلێ وه یەێ لاترەو، کەسێگ که له باوەتێەو شاێەتی دریاس که زنیه، دەکوتی گری.
شونێگ که عیسا هەر جور نواکیش ئیمه و له جێ ئیمه، چیەسه ناو؛ هەر ئەیو که بیەسه کاهن گەوراێ ئەبەدی، له جیگەێ ملکیسدق.
هەر ئەوجورە که له یەێ جێ تریش فەرمایش کەید: «تو تا ئەبەد کاهنی، یەێ کاهن له جیگەێ ملکیسدق.»
منم ئەوه که زنیه. مردم، بنوڕ تا ئەبەد زنیم و کلیلەیل مەرگ و جهان مردگیل ها دەس منەو.
ژمارەێ کاهنيل وەرجەوە فره فره بی، چوینکه مردن نوای خزمەت کردنێان گردیا.
کەمێگ تر جهان دیتر مه نیوینێ، وەلێ ئیوه دوینینەم. چوینکه مه زنیم، ئیوەیش زنەیی کین.
چوینکه ئەوانه که شنەفتن وەلێ هێمراێ ئاژاوە خستنه ڕێ، مەر چ کەسیلێگ بین؟ مەر گشت ئەوانه نوین که موسا له مسر هاوردیانه دەیشت؟
عیسا وەپێ وەت: «من ڕێ و ڕاسی و ژیانم؛ هویچکەس بێجگه له ڕێ منەو نیەتێدە لاێ باوگ ئاسمانی.
هەر ئەوجورە که ئەڕا ئایەم یەێ جار مردن و لەشونی داوەری دیاری کریاس،
بێ گومان، بویچگترە که له گەوراگه بەەرکەت گری.
تەنانەت تویەنیم بویشیم که لاوییش که خوەێ دەکوتی گری، له ڕێ ئێبراهیم دەکوتی دا.